Adrianna Złoch

Rekolekcje Wielkopostne dla wspólnoty Domowego Kościoła Diecezji Toruńskiej

Przed nami jeszcze trochę karnawału, jednak życie  biegnie szybko do przodu dlatego aby zarezerwować sobie czas na rewizję życia, które dają zawsze rekolekcje podajemy ich termin i miejsce.

 

„Rodzina w mocy Bożego Ducha, który wyzwala..”

Miejsce : Kościół Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu
ul. T. Niesiołowskiego 21
Rekolekcje głosi: ks. Łukasz Waśko
14 III 2019 Czwartek
godz. 18.00 Eucharystia
po Mszy Świętej – Adoracja Najświętszego Sakramentu połączona
z nabożeństwem pokutnym
15 III 2019 Piątek
18.00 Eucharystia
po Mszy Świętej – Droga Krzyżowa
16 III 2019 Sobota( DIECEZJALNY DZIEŃ WSPÓLNOTY DK)
14.00 Namiot Spotkania
14.15 Eucharystia
15.30 Agape –spotkanie z bratem i siostrą (możliwość zakupu wydawnictwa R Ś-Ż)

Kochani,
Do wakacji pozostało już tylko kilka miesięcy. Wydaje się, że to jeszcze sporo czasu, ale praktyka
pokazuje, że to już dobra (a nawet najwyższa) pora na zaplanowanie letnich rekolekcji. Na stronie
Domowego Kościoła, w zakładce Rekolekcje (http://www.dk.oaza.pl/rekolekcje/) mamy już
praktycznie pełną gamę oaz na ten rok i jak widać, na niektóre już nie ma wolnych miejsc. Osobiście
zachęcamy, zwłaszcza jeśli są to Wasze pierwsze, do wyjazdów organizowanych przez naszą diecezję,
ale jeśli pociąga Was jakiś inny zakątek kraju, lub zabraknie miejsc „u nas” albo nie pasuje termin,
oczywiście zapisujcie się tam gdzie Wam wygodnie.
Dlaczego wyjazd na wakacyjne rekolekcje jest tak ważny? Jest kilka powodów.
Po pierwsze, ze względów formalnych. To jedno z naszych zobowiązań. Wstępując do wspólnoty DK
dobrowolnie przyjęliśmy jej zasady i nie ma żadnego powodu, dla którego udział w rekolekcjach
(przynajmniej raz w roku, a większości z nas czas wakacyjny najbardziej temu sprzyja) miałby być
zobowiązaniem traktowanym po macoszemu.
Po drugie, mnóstwo spotkanych przez nas małżeństw, jak i my sami jesteśmy świadkami tego jak
obfity w Boże łaski jest to czas. Nigdzie w tak krótkim czasie nie doświadczaliśmy tak mocno
obecności Boga, nie „posmakowaliśmy” tak dobrze czym jest nasza wspólnota i nie poznaliśmy tylu
fantastycznych rodzin, jak na rekolekcjach, zwłaszcza 15-dniowych Oazach I, II i III stopnia. Za każdym
razem był to dla nas radosny czas, który wspominamy z olbrzymim sentymentem. Powinniśmy tylko
pamiętać, aby jechać z otwartością na to co Pan dla nas na ten czas przygotował, bez stosu własnych
wyobrażeń jak być powinno i bez bagażu oczekiwań .
Po trzecie, przeżywanie rekolekcji to nasz wkład w odpowiedzialność za wspólnotę. Pamiętajmy, że
animatorami kręgu może zostać małżeństwo, które wzięło udział przynajmniej w Oazie Rodzin I
stopnia, a optymalnie jeśli przeżyło także ORAR II stopnia. Już teraz kierujemy szczególną zachętę do
małżeństw z kręgów młodych, działających samodzielnie nie dłużej niż kilka lat, aby planowały
wyjazdy na pierwszą długą oazę i tym samym stwarzały siostrom i braciom z kręgu możliwość wyboru
i zmiany w posłudze animatorów w kolejnych latach. Podejdźmy do sprawy odpowiedzialnie i
odważnie, nie „wieszajmy się” na dwóch (lub co gorsza jednym) małżeństwach, które podjęły wysiłek
zaplanowania i doświadczyły przeżycia długich rekolekcji, a potem z konieczności tylko one posługują
jako animatorzy. Z kolei do małżeństw z kręgów z większym stażem apelujemy o „dopełnianie”
formacji podstawowej. Wielu z nas zatrzymuje się na OR II stopnia, czasem z poświęceniem rzucając
się w wir różnorodnych posług na rzecz Ruchu, co jest oczywiście godne naśladowania i szacunku, ale
kosztem odkładania na długie lata udziału w OR III, co z kolei zamyka nas na możliwość pełnienia
innych posług.
Na koniec przypominamy, iż rodziny, które chciałyby skorzystać z dofinansowania do rekolekcji
prosimy o przesłanie do swoich par rejonowych kilku podstawowych informacji, tj. gdzie, kiedy i z
jaką diecezją się wybieracie, a także jaki będzie ich całkowity koszt na Waszą rodzinę.
Pozdrawiamy serdecznie, pozostając w nadziei na spotkanie na rekolekcyjnych wyjazdach .
Z Panem Bogiem”
Takie słowa zachęty do swojego rejonu skierowali Justyna i Krzysiek, a my skrzętnie
wykorzystujemy ich argumenty i starania I RÓWNIEŻ PODPISUJEMY SIĘ .

Wasi Ewa i Sylwek

Narodowy Marsz Życia

Zapraszamy do udziału w Narodowym Marszu Życia, który odbędzie się 24 marca 2019 r. w Warszawie. Zaczynamy Mszą św. o godz. 12.00. Marsz   otwieramy o 13.30 na Placu Zamkowym. Później będzie przemarsz, raban, wolna trybuna i orędzie na Narodowy Dzień Życia.   

W trakcie Narodowego Marszu Życia chcemy przede wszystkim dać  wyraz naszym marzeniom, nadziejom, ale także determinacji. Marzeniom o lepszym świecie beż zabijania, bez przemocy i nienawiści. Nadziejom, że jest to   możliwe tu i teraz, chociaż na pewno nie wszystko od razu. I determinacji, że mimo obojętności bezczynności z jednej strony i nieskrywanej oraz coraz bardziej agresywnej wrogości z drugiej, będziemy działać na rzecz tego wielkiego dobra społecznego, które św. Jan Paweł II nazwał cywilizacją życia.  Będziemy w trakcie Marszu przypominali dlaczego prawo do życia, od poczęcia do naturalnej śmierci, jest tak ważne, dlaczego tak ważna jest ochrona i wsparcie dla naturalnej rodziny, dlaczego tak istotne są prawa rodziców do decydowania o wychowaniu swoich dzieci. Ale będziemy także wprost upominać się o konkretne działania władz, obiecane i deklarowane, a obecnie zaniechane, które stanowią bardzo ważn elementy budowania w naszym kraju sprawiedliwego ładu społecznego,   w którego centrum jest godność człowieka i prawa rodziny. Będziemy więc domagać się,między innymi, jak najszybszego przyjęcia przez Sejm w formie ustawy obywatelskiego projektu „Zatrzymaj aborcję”, pod którym podpisało się ponad 800 tysięcy obywateli, oraz wypowiedzenia przez nasze państwo genderowe Konwencji Stambulskiej i zaproponowania Międzynarodowej Konwencji Praw Rodziny.   Wierzymy, że ten rok może być kluczowy dla realizacji postulatu ochrony życia od poczęcia, a szczególnie w przypadku eugenicznym. Rządzący dziś Polską mają wszystkie instrumenty, aby spełnić obietnicę, ale przede wszystkim realnie sprawić, by nasz świat stał się choć trochę lepszy. Mają większość w Sejmie i Senacie, mają większość przekonanych w sprawie ochrony życia posłów i senatorów, mają w Parlamencie gotowy do dalszego   procedowania obywatelski projekt ustawy, mają gotowy projekt stanowiska w Trybunale Konstytucyjnym, mają media publiczne, które mogą być doskonałym forum  prezentacji racji na rzecz życia i miejscem spokojnego dialogu z widzącymi to inaczej.
Narodowy Dzień Życia, który obchodzimy 24 marca, to ostatni moment, aby jeszcze raz z pełną mocą zaapelować do rządzących o wypełnienie obietnic i powinności, ale przede wszystkim o realizację tego wielkiego dobra, które  jest w ich zasięgu. Bo Narodowy Dzień Życia zgodnie z uchwałą Sejmu  Rzeczypospolitej Polskiej „powinien być manifestacją solidarności  społecznej, zachętą do wszelkich działań służących wsparciu i    ochronie życia  oraz okazją do narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz  państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych”.

Do zobaczenia na Narodowym Marszu Życia W imieniu Chrześcijańskiego Kongresu Społecznego
Lidia Sankowska-Grabczuk  Bogusław Kiernicki

Droga Wspólnoto.
Z ogromnym żalem informujemy Was, że wczoraj odszedł od nas do domu Ojca jeden z nas – Stefan Czepółkowski. Należał do 1 kręgu w parafii Matki Bożej Zwycięskiej. Tego najstarszego, pierwszego kręgu, powstałego 40 lat temu w naszej diecezji. Prosimy Was o modlitwę w jego intencji i w intencji jego żony Marianny.
 

Sztafeta modlitwy wystartowała i trwa.
Ufamy, że znajdzie się wielu chętnych do bezinteresownej modlitwy w intencji rodzin potrzebujących
naszego wsparcia modlitewnego. Często i chętnie pomagamy materialnie rodzinom w potrzebie. Jednak o pomoc modlitewną, duchową mogą nie poprosić! Często widzimy ile bólu i trudności doświadczają rodziny bez Chrystusa – stąd inicjatywa Sztafety Modlitwy – rodzina-rodzinie. 1 wyznaczony dzień modlitwy, postu, pracy(także zawodowej), ofiary naszego krzyża- choroby, cierpienia, także radości ofiarowanej Bogu w intencji świętości rodzin
ZACHĘCAMY!

Zapraszamy wszystkich którym bliska jest idea zabawy bez alkoholu, na Bal Karnawałowy, który odbędzie się

  • 16 lutego 2019r.
  • w Sali bankietowej „Poranna Rosa” w Grabowcu (ul. Syrenki 3).

Bal rozpoczynamy o godzinie 20 i bawimy się do 2 w nocy. 

  • Koszt od osoby dorosłej 120 zł,
  • dzieci do lat 3 bezpłatnie,
  • a w wieku 3 do 7 lat 60 zł.

W związku z tym, że data naszego balu bliska jest świętowaniu dnia św. Walentego, zapraszamy i zachęcamy do czerwonego akcentu w stroju, a jeszcze bardziej do przygotowania dla swojego współmałżonka drobnego upominku, który będzie można wręczyć na balu. Może to być również wiersz lub piosenka…

Zgłoszenia

  • do Justyny i Krzysztofa Marcinkowskich telefonicznie do 10 lutego 2019r. (tel. 608437421),
  • płatność (również do 10 lutego) na konto Domowego Kościoła Diecezji Toruńskiej,
  • lub gotówką u skarbnika DK, lub Justyny i Krzysztofa.

Zabawę poprowadzi znany nam już z pierwszego Balu Niepodległości  Marcin Klaman.  

Na naszym balu, jak zawsze będą fanty, jeśli ktoś ma chęć podarować na ten cel jakiś przedmiot, książkę itp., prosimy o dostarczenie do księgarni u Jezuitów z adnotacją „ fanty na bal karnawałowy” do dnia 10 lutego 2019r.

W dniach 7-9 grudnia małżonkowie z Domowego Kościoła spotkali się w kościele p.w. św. Józefa w Chełmnie, aby uczestniczyć w Adwentowych Rejonowych Dniach Wspólnoty. Tematem tegorocznego spotkania było WZRASTANIE – DZIEŁO BOGA I CZŁOWIEKA. Wzrastanie w wierze to czas rozwoju, dojrzewania i nowych wyzwań. Czas zostawiania za sobą tego, co dziecinne, by brać odpowiedzialność za siebie, swoją wiarę, swoje wybory, za drugiego człowieka. Pochylając się nad tematem roku: „Młodzi w Kościele”, pytaliśmy o świeżość i dynamizm naszej wiary. Konferencje ks. Tadeusza Miszewskiego i dzielenie się w grupach głęboko poruszyły nasze serca. Uświadomiliśmy sobie, że wzrastanie w wierze nie dokonuje się łatwo i od razu. Należy przyjąć, iż będzie następowało stopniowo. Rozwój jest nam potrzebny, bo życie na ziemi nie jest kresem. Dzięki łasce u Boga, ćwiczeniu pokory, cierpliwości i męstwa możemy osiągnąć cel- wejście w komunię z Panem Bogiem. Narzędziem niech stanie się dla każdego z nas MIŁOŚĆ. Nie pytajmy bez przerwy Pana Boga, co mamy zrobić. Każdy może KOCHAĆ. Dawać nie patrząc na wdzięczność. Nie bójmy się błędów, gdyż są one częścią rozwoju. Wzorem dla nas jest postawa Maryi, która kochała bez reszty i bezinteresownie. Pokorne stawanie w prawdzie, obdarzanie wszystkich i wszystkiego miłością, świadomość, że nic tu na ziemi nie jest nasze, że wszystko pochodzi od Boga, zaufanie Panu, oddanie mu serca, zrezygnowanie z własnego ,,ja” poprzez służbę, poznanie swoich wad i słabości, ufność, że Bóg nas uzdolni, prowadzi w konsekwencji do DZIAŁANIA i WZROSTU w wierze. Zacznijmy przyjmować nowe wyzwania mimo obaw. Głęboko przeżyliśmy Eucharystie. Zgromadzeni tuż przy ołtarzu Pańskim czuliśmy, jak bardzo kocha nas Pan i jak pragnie, byśmy tą miłością chcieli się dzielić i wzrastać w wierze. Podczas piątkowej adoracji Najświętszego Sakramentu otworzyliśmy nasze serca, aby wielbić Pana, dziękować mu i prosić o potrzebne łaski. W niedzielę Beata i Marian z Diakonii Wyzwolenia przybliżyli nam dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka- osobistego daru abstynencji od alkoholu podjętego z pobudek miłości, aby wyzwalać innych od lęku i uzależnień. Poprzedniego dnia usłyszeliśmy poruszające świadectwo Urszuli, która trwa w Krucjacie od wielu lat i czuje moc tego dzieła. Ania i Wiktor opowiedzieli o swoim bezalkoholowym weselu, na którym świetnie bawiła się cała rodzina i
przyjaciele.

Chwała Panu za ten błogosławiony czas.

„Przyszła nareszcie chwila ciszy uroczej, stało się – miedzy ludzi wszedł Mistrz Wiekuisty”- C. K. Norwid

Święta Bożego Narodzenia  gromadzą nas w gronie najbliższych, aby w poczuciu miłości, zaufania, bezpieczeństwa, wspominać, a przez to wspomnienie uczestniczyć w tym wielkim wydarzeniu Narodzenia Jezusa Chrystusa.

Jezus Chrystus – Najświętszy Odkupiciel przyszedł, aby człowiekowi dać pewność, że jest kochany, że jest potrzebny.

My wspominając to historyczne wydarzenia w te Wielkie Rodzinne Święta, pragniemy zanurzyć się w tej Wielkiej Tajemnicy Miłości Boga do człowieka. Czynimy to tylko, dlatego, aby choć trochę z tego, co tam się dokonało stało się i naszym udziałem…

Dlatego uczestnicząc w tej wielkiej radości, że zapowiadany Książe Pokoju, Sprawiedliwości „…Nam się narodził…”, ośmielamy się złożyć życzenia takie zwyczajne i proste:
 

Niech Pokój i Ufność stanie się naszym udziałem.

Niech Miłość będzie naszym doświadczeniem każdego dnia.

Niech poczucie, że jesteśmy potrzebni nigdy nas nie opuszcza.

A przede wszystkim, niech nam Bóg Błogosławi,

byśmy tym wszystkim dzielili się z tymi, którym tego brak, na co dzień.

„Niech Boże Narodzenie będzie dla nas wszystkich spotkaniem z Chrystusem, który stał się człowiekiem, aby każdy człowiek mógł stać się dzieckiem Bożym”  mówił Jan Paweł II

                                             Wasz Moderator Ks. Andrzej Jakielski

                                       I Para diecezjalna DK Ewa i Sylwek Winiarscy.

Od 25 listopada Matka Boża Niepokalana w małej figurce odwiedza rodziny Domowego Kościoła w rejonie Bielany. Maryja gościła już w rodzinach trzech kręgów. Teraz spotyka się  z rodzinami kręgu czwartego. Dla wszystkich rodzin przyjmujących figurkę Matki Bożej to czas niezwykłych przeżyć. 

Jest Adwent- czas oczekiwania na narodziny Jezusa Chrystusa a Ona, Jego Matka, odwiedza nas z miłością i oczekuje od nas dobrego przygotowania się i powitania Jej Syna w naszych rodzinach. Pragnie, by Jezus narodził się w naszych czystych sercach.

Maryjo, Matko Boga i nasza, dziękujemy Ci, że nas odwiedzasz i przypominasz, że mamy się dobrze na narodziny naszego Boga- Jezusa Chrystusa, przygotować.

Umacniaj nas i pomagaj, byśmy nieustannie oczekiwali na spotkanie z Jezusem w naszych sercach i rodzinach.

Szczęśliwych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia  życzą Lena i Janusz Kilanowscy

W dniu 9 grudnia przeżywaliśmy Rejonowy Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie w Rejonie Rubinkowo, który przebiegał pod hasłem „Wzrastanie – dzieło Boga i człowieka”. Spotkanie odbywało się w parafii Św. Maksymiliana Kolbego. Rozpoczęliśmy o godzinie 15.00 Eucharystią, której przewodniczył Ksiądz Łukasz Meszyński. Podczas kazania Ksiądz Łukasz wskazywał m.in. na Osobę Chrystusa, który jest naszym Zbawicielem. Podkreślał, że nie możemy zbawić się przez nasze dobre uczynki, czy też dobre postępowanie. W kazaniu była również mowa o nimbach 🙂 , czyli owalach, które znajdują się wokół głowy świętych prezentowanych na obrazach.

Po Mszy Świętej miała miejsce krótka konferencja, którą wygłosił Ksiądz Łukasz. Mówił on o Zacheuszu i porównał go do penitenta, na którego kapłan patrzy w konfesjonale tak, jak spojrzał na Zacheusza Chrystus – musiał On podnieść głowę i spojrzeć do góry, aby go dostrzec. W dalszej części konferencji była mowa o posłudze animatorów, którzy powinni być „sługami wszystkich”. Usłyszeliśmy również słowa z adhortacji Św. Jana Pawła II mówiące o tym, aby być dobrym chrześcijaninem należy najpierw stać się dobrym człowiekiem.

Następnym punktem spotkania była prelekcja nt. Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (KWC), którą wygłosili Maria i Andrzej Kowalikowie. Podczas niej mogliśmy usłyszeć o początkach KWC, jej celach i owocach, które przynosi, a także może przynieść wstępującym do niej. (Więcej o KWC możecie przeczytać na stronie http://www.kwc.oaza.pl/).

W dalszej kolejności nasi współbracia, Staszek i Piotr, podzielili się świadectwem swojego życia, w tym m.in. doświadczeniem życia we wspólnocie Domowego Kościoła, przeżywaniem rekolekcji, realizacją zobowiązań oraz KWC. Po świadectwach można było usłyszeć od uczestników, że były to „mocne” i zarazem ubogacające świadectwa.

Później przeszliśmy do dużej sali, w której pracowaliśmy w grupach. Pochylaliśmy się m.in. nad odwagą Maryi i jej pokorną postawą, omawialiśmy kwestię powolnego wzrastania we wspólnocie, czy też wierności w małych sprawach. Na zakończenie pracy w grupach miało miejsce krótkie podsumowanie oraz modlitwa różańcowa.

Uwieńczeniem Dnia Wspólnoty było radosne świętowanie-agape połączone z degustacją pysznych ciast, ciasteczek, kawy i herbaty. Należy nadmienić, iż od konferencji do agapy była zapewniona opieka dla dzieci, dzięki czemu małżonkowie mogli w pełnym komforcie i spokoju przeżywać i chłonąć przygotowane dla nich treści.

                                              Angelika i Jacek Nasadzcy