Mateusz Rutkowski
W drugą niedzielę Wielkiego Postu szczególnie modlimy się za misjonarzy. Warto w ciągu tygodnia podjąć dodatkowe praktyki postne w ich intencji. Wyrazem naszej solidarności z misjonarzami będzie ofiara złożona do puszki na Dzieło Pomocy Misjom. Starajmy się je wspierać w ten sposób oraz przez modlitwę i upowszechnianie wiedzy o misjach. By prawda o Umiłowanym Bożym Synu posłanym, by nas zbawić, docierała do wszystkich ludzi.
.
Rozpoczęty okres Wielkiego Postu to czas nawrócenia. Prawdziwie chrześcijańskie nawrócenie to podjęcie zdecydowanej walki ze złem. Wzorem jest dla nas Chrystus. Rozważając tajemnice męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa, prośmy o siłę do naszych codziennych zmagań ze słabością i grzechem.
.
W tym tygodniu modlimy się o trzeźwość narodu. W Ewangelii Chrystus uzdrawia trędowatego. Ta straszna choroba w Piśmie Świętym często jest obrazem grzechu. W Środę Popielcową zaczniemy Wielki Post, przygotowanie do obchodów Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Zbawiciela. Podejmijmy skuteczną walkę z trądem grzechu.
.
Bóg troszczy się o każdego człowieka. Działa jednak dyskretnie. Chrystus nie szuka ludzkiego uznania. Głosi Dobrą Nowinę, uzdrawia chorych. Chce dotrzeć do wielu miejscowości swojej ojczyzny. W niej do jak największej ilości ludzi. W nocy modli się do Ojca. To także dla nas konkretny program. Z modlitwy czerpać siły do dobrego działania. Szanować każdego człowieka. Być gotowym ofiarować mu swoją pomoc. Bóg Ojciec oczekuje, że w mocy Ducha Świętego będziemy kontynuowali dzieło Jego wcielonego, a teraz uwielbionego Syna.
.
Służba Bogu przez wierną realizację codziennych obowiązków, a także udział w niedzielnej, a nawet codziennej liturgii ożywia i pogłębia naszą pobożność. Dlatego pragniemy wspólnie wielbić Boga, śpiewać Mu pieśni i składać dary. Jak kiedyś w synagodze w Kafarnaum, tak również dzisiaj Chrystus Jezus pragnie przemówić do nas i oczyścić nas z wszystkiego tego, co złe i grzeszne. Poprzez akt pokuty przygotujmy się na spotkanie z Panem.
.
Eucharystia jest miejscem przemiany. Uczestnicząc z wiarą i zaangażowaniem w ofierze Chrystusa, zostajemy obdarzeni Jego mocą, która przemienia nasze myślenie, wartościowanie, sposób życia i zwraca nasze serca ku temu, co wieczne i prawdziwe.
.
„Chodźcie, a zobaczycie” – tymi słowami Jezus Chrystus zaprosił pierwszych uczniów, by poszli za Nim, by byli Jego towarzyszami i świadkami wielkich dzieł, jakie miał zamiar dokonać. My również jesteśmy uczniami Jezusa Chrystusa – Jego świadkami w zmaterializowanym współczesnym świecie. Eucharystia, w której uczestniczymy, pragnie nas umocnić w składaniu chrześcijańskiego świadectwa: utwierdzić naszą wiarę, odnowić nadzieję i ożywić miłość.
.
Niedziela po Objawieniu Pańskim kończy okres Bożego Narodzenia. Przypomina wydarzenie, które nastąpiło ok. 30 lat później. Dorosły Syn Boży przyjmuje chrzest nawrócenia. Jednoczy się z tłumem grzeszników. Chce ich uwolnić od grzechu przez chrzest Ducha Świętego. Jak często dziękuję za mój chrzest? Czy pomagam innym uświadomić sobie wartość tego daru? W jaki sposób świadczę o swej więzi z Chrystusem, który przyjął moją słabość?
.
Pan Bóg zapragnął, aby Jego Syn narodził się w ludzkiej rodzinie, choć poczęty został przez Ducha Świętego w dziewiczym łonie. Tym jednak, co tworzy rodzinę, nie są jedynie więzy krwi. Ale również – co niezwykle ważne – wzajemne relacje między małżonkami, rodzicami, dziećmi. Jezus w pełni uczestniczy w życiu rodzinnym, a dom w Nazarecie staje się prawdziwą Świątynią.
.
Adwent ma swoich przewodników, którzy pomagają w odbyciu duchowej drogi wiodącej do spotkania z Jezusem. Na początku liturgia postawiła przed nami proroka Izajasza, kolejne dwa tygodnie to wędrówka z Janem Chrzcicielem. W ostatnim tygodniu Adwentu Kościół wskazuje na Maryję, tę, która wydała na świat Zbawiciela.
.