Dziś w wielu świątyniach wspomina się rocznicę ich poświęcenia. Jest to święto Pańskie. Pamiątka dnia, kiedy Pan Bóg objął w posiadanie dany kościół. Dziękujmy Mu za Jego obecność i nauczanie w naszych świątyniach. Rozważajmy największe przykazanie miłości Boga i bliźniego i coraz lepiej zachowujmy je w naszym życiu.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Wszechmogący, wieczny Boże, pomnóż w nas wiarę, nadzieję i miłość i daj nam ukochać Twoje przykazania, abyśmy mogli otrzymać obiecane zbawienie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 22,20-26)
Pan przykazuje Izraelitom, aby szanowali cudzoziemców i pamiętali o ciężkim życiu ich przodków w Egipcie. Aby troszczyli się o ubogich, chętnie im pomagali i nie wykorzystywali tego, że teraz mają trochę więcej niż oni.
Czytanie z Księgi Wyjścia
Tak mówi Pan:
«Nie będziesz gnębił ani uciskał przybysza, bo wy sami byliście przybyszami w ziemi egipskiej.
Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy ani sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i poskarżą Mi się, usłyszę ich skargę, rozpali się gniew mój, i wygubię was mieczem; i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami.
Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek.
Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 18,2-3a.3b-4.47 i 51ab)
Razem z Psalmistą wyznajemy Bogu naszą miłość. Pan jest jak Skała, na której możemy się oprzeć i chronić. Od Niego płynie wszelka moc. Polecajmy Mu się z ufnością, wtedy nic nam nie zaszkodzi.
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, mocy moja.
Miłuję Cię, Panie, *
Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo, *
mój Wybawicielu.
Boże, Skało moja, na którą się chronię, *
Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Niech żyje Pan, niech będzie
błogosławiona moja Opoka, *
niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dałeś wielkie zwycięstwo królowi *
i łaską obdarzyłeś Dawida, Twego pomazańca.
DRUGIE CZYTANIE (1Tes 1,5c-10)
Święty Paweł wspomina otwartość i gorliwość Tesaloniczan. Ich przykład pociągał innych. Oby takich wspólnot było jak najwięcej, oby jak najwięcej ludzi otwierało się na światło Ewangelii. Byśmy wszyscy trwali w gorliwej miłości Boga i bliźniego.
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Bracia:
Wiecie, jacy dla was byliśmy, przebywając wśród was. A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, tak że okazaliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai.
Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14,23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje,
będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 22,34-40)
Na pytanie faryzeusza o największe przykazanie Chrystus przypomniał o miłości Boga i bliźniego. Pana Boga należy kochać nade wszystko, z całej swej istoty, a bliźniego jak siebie samego. Na tym opiera się cała nauka Prawa i Proroków. To wypełnił doskonale sam Zbawiciel – Jezus Chrystus. Teraz wzywa nas, aby Go naśladować.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?».
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
Człowiek jest powołany do miłości. Pan Bóg stworzył nas z miłości i zaprosił, abyśmy odpowiedzieli na Jego miłość, naśladowali ją i zarażali nią świat. Dlatego w życiu chrześcijanina niezwykle istotne są trzy sprawy: wierna miłość do Boga, zdrowa miłość do siebie i ofiarna miłość do drugiego człowieka.
Pierwsza miłość dotyczy mojej relacji do Boga. Kochać Go, to nie tylko myśleć o Nim czule, pięknie o Nim mówić i pobożnie się modlić. Miłość do Boga przejawia się w tym, że On jest naprawdę moim Bogiem, jedynym Panem, jest dla mnie najważniejszy i razem z Nim układam moje życie. Wtedy naprawdę kocham Boga, wierzę w Niego, ufam Mu i potrafię zawierzyć Mu siebie i wszystko, czym żyję.
Druga miłość dotyczy mnie samego i polega na umiejętności kochania siebie w taki sposób, w jaki ukochał mnie Bóg. Nie chodzi tu jednak o miłość egocentryczną, egoistyczną czy narcystyczną. Kochać siebie, to widzieć siebie oczami Boga i czuć się Jego umiłowanym dzieckiem.
Trzecia miłość dotyczy sióstr i braci i wyraża się w sposobie mojego myślenia, mówienia i postępowania. Miłość do bliźniego nie jest tylko zwykłą postawą dobroci i przyjaźni. Kochać drugiego człowieka, nawet nieprzyjaciela, to być dla niego miłosiernym tak, jak miłosierny jest Bóg. To pragnąć i szukać jego dobra, umieć poświęcić mu swój czas, siły oraz dobra duchowe i materialne. Jeżeli naprawdę jestem człowiekiem miłości, to chcę dla bliźniego tego, czego pragnie dla niego Bóg: błogosławieństwa i szczęścia na ziemi oraz życia wiecznego w raju.
opr. ks. Andrzej Jakielski