Rozpoczynamy Tydzień Misyjny. Modlimy się za ludy, wśród których głoszona jest Ewangelia. Modlimy się za misjonarzy, aby dobry Bóg błogosławił ich wysiłkom, a ludzie wspierali ich działania. Aby umieli oddać każdemu, co mu się należy: lojalność – władzy świeckiej (nie chodzi tu o bezkrytyczne posłuszeństwo), a serca – Bogu i ludziom.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Wszechmogący, wieczny Boże, spraw, aby nasza wola była zawsze Tobie oddana i abyśmy szczerym sercem służyli Twojemu majestatowi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 45,1.4-6)
Prorok Izajasz mówi o perskim królu jako o Bożym pomazańcu. Cyrus pozwolił Izraelitom wrócić z niewoli. Choć wyznawał inną religię, uszanował Izraelitów oraz ich Boga. Módlmy się, by wszyscy władcy szanowali tych, którym przewodzą. By otwierali się na Bożą prawdę.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan o swym pomazańcu, Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.
Przez wzgląd na mego sługę, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nadałem ci twój tytuł, bardzo zaszczytny, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że poza Mną nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 96,1 i 3.4-5.7-8.9 i 10ac)
Chwała Boża ma być głoszona wśród wszystkich narodów. Głosi się ją słowami i przez czyny miłości, naśladując miłosierną miłość Boga do każdego człowieka. Wtedy prawdziwa religia jawi się w sposób przekonujący. Pokazuje bezowocność innych kultów i postaw.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę
wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały,*
budzi trwogę najwyższą,
większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *
Pan zaś stworzył niebiosa.
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
DRUGIE CZYTANIE (1Tes 1,1-5b)
Tesalonika była pierwszą wspólnotą w Europie, do której pisał św. Paweł. Apostoł dziękuje Bogu za jej wiarę, wytrwałą miłość i nadzieję wiernych. Wspomina swoją owocną posługę i moc Ducha Świętego. Módlmy się, by ludzie podobnie przyjmowali Ewangelię w krajach misyjnych.
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój!
Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym, Jezusie Chrystusie.
Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało samym tylko słowem, lecz mocą i działaniem Ducha Świętego oraz wielką siłą przekonania.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (por. Flp 2,15d.16a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 22,15-21)
Pan Jezus uczy szacunku wobec władzy świeckiej, ale przypomina, że wszystko zależy od Boga. Jemu trzeba oddać wszystko, a ludziom to, co im się należy – płacić podatki, zabiegać o dobro ludzkiej społeczności, świadczyć, że są dobra wyższe od chwilowej ziemskiej pomyślności, dzielić się miłością, którą otrzymujemy od Boga.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?».
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!». Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?». Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
„Poza Mną nie ma nic” (I czytanie). Obchodzimy dziś 94 Światowy Dzień Misyjny, modląc się za misjonarzy i wspierając ich dzieła ofiarami. Święty Paweł uczy, że głoszenie Ewangelii nie dokonuje się wyłącznie słowem. Nie jest dziełem ludzkim. To Duch Święty udziela przekonywającej mocy słowom i otwiera serca na przyjęcie prawdy (II czytanie). Modlimy się, prosząc o Boże błogosławieństwo, światło i łaskę dla misjonarzy, by byli podatni na natchnienia Pana i wiernie wypełniali swą misję.
Słowo Boże uczy, że nic się nie dzieje bez woli Stwórcy (I czytanie). Pierwsza trudność w przyjęciu prawdy o wszechmocy Boga obecnego w naszych dziejach polega na tym, że On przeprowadza swe zbawcze plany, posługując się ludźmi „nieodpowiednimi” do powierzonych im zadań. Król perski Cyrus był poganinem, ale to właśnie jego wybrał Pan i powierzył mu specjalną misję. Druga trudność polega na tym, że wydaje się, że Bóg jest nieobecny. Dostrzegamy w świecie jedynie bezpośrednie przyczyny i skutki naszych działań. Nie widzimy ukrytych śladów ingerencji Stwórcy. Czasami prowadzi to do pychy i zadufania w sobie, do przekonania, że jesteśmy samowystarczalni. Wtedy Pan Bóg zdaje się być zbędny lub przeszkadza.
Chrystus uczy, że to Bóg pisze historię ludzkości, choć rękoma ludzi. Nie mamy zatem prawa usuwać Boga z historii. Trzeba oddać Mu to, co jest Jego: cześć i posłuszeństwo w wierze, poszanowanie Jego woli oraz synowskie oddanie (Ewangelia). Tak, jak misjonarze, trzeba oddawać świat Bogu, czyniąc go lepszym przez wiarę oraz miłość. Oddać Bogu Jego własność.
opr. ks. Andrzej Jakielski