Potrzebne jest nam szczere zastanowienie nad sobą, uczciwe spojrzenie na siebie, wsłuchanie się we własne słowa, by przekonać się, ile w nich prawdy, a ile kłamstwa, ile prawości, a ile podłości. Jeszcze bardziej potrzebujemy, by każdy nasz czyn i słowo przedłożyć przed oczy Boga, by osądził nasze życie, pokazał nam to, czego nie chcemy w sobie zobaczyć, powtórzył w naszym sumieniu – czego nie chcemy usłyszeć.
Liturgia słowa
Kolekta: Wszechmogący Boże, spraw, niech pod Twoimi rządami dzieje świata toczą się w pokoju, * a Twój Kościół niech bez przeszkód Tobie służy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 27, 4-7) Posługiwanie się słowem jest dla nas czymś naturalnym. Mówimy, piszemy, przekazujemy sobie słowa i wypowiedzi na ogromne odległości. Nasz świat, bardziej niż kiedykolwiek, opleciony jest słowami. Ich ilość nie przechodzi w jakość. Są to często słowa nieodpowiedzialne, pozbawione piękna w sensie estetycznym i moralnym. Dlatego potrzebny jest nam elementarz mówienia zawarty w biblijnych przysłowiach.
Czytanie z Mądrości Syracha
Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki, podobnie błędy człowieka przy jego ocenie.
Piec poddaje próbie naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź.
Jak o uprawie drzewa świadczy jego owoc, tak mowa o zamyśle serca człowieka.
Nie chwal męża przed wypowiedzią, to bowiem jest próbą dla ludzi.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 92) Palma z oazy, choćby pod Jerychem, cedr z Gór Libanu – tych drzew nie było w Świątyni Jerozolimskiej. Były one symbolami witalności i siły odpornych na niszczące działanie czasu, dlatego zostały przywołane, by ukazać, co wnosi do ludzkiego życia sprawiedliwość i przyjaźń z Bogiem. Ciągłe trwanie w postawie uwielbienia Boga to życie pełne, bogate, mocne.
Refren: Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże.
Dobrze jest dziękować Panu, * śpiewać Twojemu imieniu, Najwyższy, rano głosić Twoją łaskawość, * a wierność Twoją nocami.
Refren: Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże.
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Libanie. Zasadzeni w domu Pańskim * rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
Refren: Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże.
Nawet i w starości wydadzą owoc, * zawsze pełni życiodajnych soków, aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, * On moją Opoką i nie ma w Nim nieprawości.
Refren: Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 54b-58) Ileż razy mamy wrażenie, że cały nasz wysiłek, praca i wyrzeczenia, kończą w niebycie, wpadają w dół zapomnienia kopany przez śmierć. Historia zaciera nasze ślady, choć dziś wydaje się, że zostawiamy ich za dużo w przestrzeni wirtualnej. Serwery nie są jednak wieczne, tak jak archiwa czy kute w kamieniu inskrypcje. Tylko Boża pamięć zachowuje uczynione przez nas dobro i nadaje mu wieczne trwanie.
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia:
Kiedy już to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: «Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?» Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu. Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Flp 2, 15d. 16a) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Jawicie się jako źródło światła w świecie, trzymając się mocno Słowa Życia. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 6, 39-45) Przy wyjmowaniu czegoś z oka lepiej skorzystać z pomocy innych. Zwłaszcza gdy lustra były towarem bardzo luksusowym i nie dawały klarownego obrazu, trudno było zdać się na ich pomoc. Jezus posługuje się przenośnią, a jednocześnie pokazuje skalę trudności tego zadania. Trudno jest usunąć jakąś wadę, ale trudno być człowiekiem, tym bardziej uczniem Jezusa, nie walcząc ze swymi wadami.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus opowiedział uczniom przypowieść: «Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego. Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta». Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie.
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
W każdej epoce powstawało wiele mądrych sentencji, które wprowadzone w życie miały je uczynić piękniejszym i lepszym. W dzisiejszej Ewangelii św. Łukasz zebrał aż pięć takich ważnych Jezusowych powiedzeń: o dwóch niewidomych, o nauczycielu i uczniu, o drzazdze i belce, o drzewie dobrym i złym, wreszcie o człowieku mającym dobre lub złe serce. Wszystkie te powiedzenia mają jeden cel: pomóc człowiekowi stać się bardziej odpowiedzialnym za swoje słowa i czyny.
Zazwyczaj szukamy obłudy u faryzeuszów żyjących w Palestynie w czasach Chrystusa, a przecież wypowiedziane przez Jezusa słowo: „obłudniku” być może dotyczy także i nas. Można być dobrym ojcem, matką, wychowawcą, księdzem, kimś ważnym w społeczeństwie, a nie dostrzegać „grubej belki” w swoim oku, wytykając innym niewielkie przewinienia. Zarówno szlachetność, jak i fałsz mają swe źródło w sercu człowieka. Jezus nazywa je skarbcem, skrywającym w sobie dobro i zło. Człowieka należy mierzyć miarą jego serca, jego duchowego wnętrza, a przede wszystkim sumienia. Jesteśmy chrześcijanami, więc „miejmy serce” i wydobywajmy z tego skarbca najpiękniejsze pokłady dobra.