Marek Zalfresso-Jundziłło
Szczęść Boże,
Zapraszam na spektakl teatralny „Pokonać piekło” Teatru „Nie Teraz” z Tarnowa w reżyserii Tomasza Antoniego Żaka. Wydarzenie odbędzie się w Audytorium I (jest to jedna z najnowocześniejszych sal teatralno-koncertowych w Polsce mieszcząca 803 osoby) w nowo otwartym Muzeum „Pamięć i Tożsamość” im. św. Jana Pawła II w Toruniu na ul. Droga Starotoruńska 1a.
Termin: 22 października o godz. 14:00.
W rolach głównych spektaklu wystąpią: Andrzej Król jako ojciec Andrzej Bobola oraz Maciej Małysa jako ksiądz Jerzy Popiełuszko.
Jedna z recenzji:
(…) Spektakl „Pokonać piekło” nie jest skonstruowany w formie fabularnie ułożonej biografii obu bohaterów. Przedstawienie jedynie dotyka można powiedzieć, hasłowo elementów biograficznych. Tomasz Antoni Żak pisze, że starał się pokazać siły witalne, które ukryte są w polskości jako takiej. Siły, dzięki którym można pokonać zło – to jednostkowe, degenerujące nasz naród, ale i zło globalne, które za cel podstawowy uznało walkę z chrześcijaństwem, z Kościołem katolickim.
(…) Warto podkreślić, iż hasło czy logo Teatru Nie Teraz – „Konsekwentnie polski i konsekwentnie niepodległy”, realizuje się w każdym spektaklu Tomasza Antoniego Żaka, także i w obecnym. Reżyser pokazuje, że istnieje naturalna ciągłość wiary i polskości wpisanych w życie i męczeństwo obu duchownych.
Temida Stankiewicz-Podhorecka, Ich męczeństwo jest dla nas testamentem.
Nasz Dziennik Nr 246 (7511), 22-23 października 2022
Spektakl powstał rok temu, w 75. rocznicę urodzin bł. ks. Jerzego Popiełuszki i został wystawiony do tej pory w kilku miejscach w Polsce.
Bilety na to wydarzenie można odebrać przed rozpoczęciem spektaklu w Muzeum. Są one bezpłatne. Po sztuce będzie można złożyć dobrowolną ofiarę.
Zapraszam na to wydarzenie wszystkich, w szczególności Młodzież.
Kochani,
Serdecznie zapraszamy do Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II (Toruń, ul. Droga Starotoruńska 1) w dniu 16 października br. (poniedziałek) na godz. 18:00.
W rocznicę wyboru św. Jana Pawła II na papieża będziemy dziękować za jego pontyfikat podczas Mszy św., a następnie różańca prowadzonego przez naszą wspólnotę. Za przygotowanie i posługę tego dnia już teraz dziękujemy rejonowi Bielany.
Korzystając z okazji, gorąco prosimy o rozważenie, czy jesteście w stanie wesprzeć nasz diecezjalny fundusz rekolekcyjny. Uczynić to można poprzez dostarczenie fantów lub przedmiotów na licytacje podczas charytatywnego Balu Niepodległości. Ofiarowane rzeczy można będzie przynieść w dniu 16.10. i przekazać bezpośrednio nam, można także dostarczać je do księgarni „U Jezuitów” (Toruń, ul. Piekary 24) w terminie do końca października.
Pozdrawiamy serdecznie i do zobaczenia!
Życzymy błogosławieństwa Bożego i opieki Maryi na każdą chwilę Waszej codzienności,
Justyna i Krzysztof Marcinkowscy
To był piękny czas. Wielu z nas pielgrzymowało do Częstochowy autokarami, niektórzy wybrali dojazd indywidualny. Do przejechania było 250km (z Torunia) a albo nawet ponad 300 – z Brodnicy czy Grudziądza, ale wszyscy szczęśliwie dotarli na miejsce – do Częstochowskiej Doliny Miłosierdzia, gdzie miała miejsce pierwsza część naszego świętowania. Uroczystości rozpoczęły się około godziny 10 od modlitwy i śpiewów przeplatanych świadectwami. Później konferencję wygłosił biskup toruński Wiesław Śmigiel. Podkreślił w niej znaczenie Ruchu Domowego Kościoła jako przestrzeni odnowy wiary, świadectwa i duchowego wzrostu. Tak zakończyła się pierwsza część spotkania, po której nastąpił „czas dla brata i siostry”.
Kolejnym punktem programu była msza na jasnogórskich błoniach. Tam dopiero mogliśmy zobaczyć jak ogromna ilość ludzi dotarła na to spotkanie. Samych kapłanów – moderatorów i opiekunów kręgów było prawdopodobnie około 300, ale wobec zgromadzonych na dole wiernych wydawali się niewielką grupką. Mszy świętej przewodniczył metropolita częstochowski arcybiskup Wacław Depo, zaś homilię wygłosił biskup bydgoski Krzysztof Włodarczyk – delegat Komisji Episkopatu Polski do spraw Ruchu Światło-Życie. Mówiąc o znaczeniu samego słowa „jubileusz” zaprosił do jeszcze głębszego zawierzenia i otwarcia na Bożą łaskę i przebaczenie. Przypomniał także historię powstania Domowego Kościoła i pierwszych oaz, podkreślił też ważność zobowiązań Domowego Kościoła jako drogi wzrastania w miłości małżeńskiej. Po mszy świętej, ostatnim punktem spotkania była droga krzyżowa na wałach, którą poprowadzili przedstawiciele Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Rozważania i świadectwa członków KWC dopełniły dnia pielgrzymki.
Wróciliśmy do domu zmęczeni, ale w wielką radością i wdzięcznością za dzieło ojca Franciszka Blachnickiego. Po raz kolejny mogliśmy doświadczyć, co znaczy słowo „wspólnota” w najgłębszym wymiarze.
Dla tych, którzy z różnych przyczyn nie mogli się tam pojawić osobiście – pozostaje transmisja z uroczystości: część z Doliny Miłosierdzia oraz Eucharystia.
Świętowaliśmy w diecezji nasz złoty jubileusz z takim rozgłosem, że nawet on nas napisali 😀 A skoro napisali to warto pewnie przeczytać. Zapraszamy zatem do serwisu naszej diecezji, gdzie Jacek Nasadzki zamieścił swoją refleksę na temat naszej uroczystości: https://diecezja-torun.pl/artykuly/view/6234/jubileusz-domowego-kosciola, a także do serwisu tygodnika „Niedziela”, gdzie treść artykułu przygotował Tomasz Strużanowski: https://torun.niedziela.pl/artykul/94656/Zloty-jubileusz-Domowego-Kosciola oraz zdjęcia https://torun.niedziela.pl/zdjecia/7088/Zloty-jubileusz-Domowego-Kosciola.
W Zamku Bierzgłowskim dniach 15-19.08.2023 r odbyły się rekolekcje ORAR II. Uczestniczyło w nich 15 małżeństw z różnych diecezji, diakonia wychowawcza kierowana przez niezwykle zaangażowaną Monikę Czyża oraz Kasię i Martę, diakonia muzyczna – prowadzona przez Beatę Salomon, jej syna Mateusza oraz wspomagana przez znanego w środowisku bydgosko-toruńskim profesora muzyki, Arkadiusza Kaczyńskiego, brata księdza Marcina. Moderatorami byli Mirka i Henio Cieślińscy, wspomagani przez animatorów Gosię i Pawła Krajnik oraz Kamilę i Marcina Szablewskich, którzy również aktywnie włączali się w prowadzenie konferencji. Natomiast konferencję na temat KWC poprowadzili Justyna i Krzyś Marcinkowscy. Dużą pomocą okazała się na rekolekcjach obecność kleryków, Radka Figurskiego i Jakuba Szymkarewicza, którzy byli zawsze tam, gdzie zachodziła jakakolwiek potrzeba, zarówno podczas posługi liturgicznej jak i w organizacji zajęć dla dzieci. Nasi milusińscy brali czynny udział we Mszy Świętej, śpiewem i gestami wielbili Boga. Niezapomnianym przeżyciem była modlitwa małżeńska poprowadzona wieczorem, gdy noc zaglądała przez okna, nastrojowa muzyka i przepiękne słowa, pozwoliły małżonkom jeszcze raz odkryć czar życia w obecności Boga, zaś nocna adoracja przed Najświętszym Sakramentem i dialog małżeński w plenerze dopełniły doznań duchowych.
Muszę wspomnieć, że uczestniczyło w rekolekcjach 26 dzieci, które naprawdę nie nudziły się, przebywały dużo na świeżym powietrzu, gdyż było ciepło i pogodnie.
Na samym końcu chciałabym wspomnieć o naszym księdzu Marcinie Kaczyńskim. Był dla nas wszystkich wielkim oparciem, zawsze dostępny, uczestniczący we wszystkich zajęciach, głoszący konferencję … Wielkie dzięki Księże Marcinie, Bóg zapłać.
Bóg zapłać wszystkim, którzy byli z nami na rekolekcjach. Niech Wam Bóg błogosławi i pozwoli aby owoce tych rekolekcji były trwałe.
Plan spotkania na 2 września (sobota) 2023 r.
Diecezjalne obchody 50-lecia istnienia Domowego Kościoła
10:30 – wprowadzenie i koncert muzyki klasycznej w wykonaniu zespołu „Impro Classic” (Katedra św. Janów)
11:30 – Namiot Spotkania
12:00 – Msza św. pod przewodnictwem ks. Biskupa Wiesława Śmigla
Po Mszy św. czas na przemieszczenie się na teren parafii pw. bł. Marii Karłowskiej (Toruń, ul. Konstytucji 3-go Maja 52)
ok. 14:00 – rozpoczęcie pikniku rodzinnego (grochówka, grill)
16:00 – koncert zespołu „Mocni w Duchu” (koncert otwarty – nie tylko dla DK)
W dniach od 1 do 9 lipca odbyła się Oaza Rekolekcyjna Diakonii Wyzwolenia w Wilnie i Solecznikach. W rekolekcjach uczestniczyło 19 małżeństw z całego kraju i jedno z Wiednia pod przewodnictwem księdza Piotra Wencla z Bydgoszczy. Dzień rozpoczynaliśmy jutrznią z nauką księdza, następnie krąg biblijny i wyjazd na Eucharystię każdego dnia w innym kościele: kościół Świętego Ducha, Ostra Brama, Katedra przy ołtarzu św. Kazimierza oraz kościół świętych Piotra i Pawła. Po Eucharystii czas wolny lub wspólne zwiedzanie Wilna. Po powrocie czas był wypełniony spotkaniami w grupach tj. seminarium diakoni wyzwolenia i seminarium abstynenckim. Następnie spotykaliśmy się na wspólnym podsumowaniu naszej pracy w grupach i na nabożeństwie ewangelizacyjnym z zaproszonymi mieszkańcami Wilna. W środę przenieśliśmy się do Solecznik w pobliżu Wilna. Czwartek rozpoczęliśmy Eucharystią w Solecznikach w kościele pw. św. Piotra Apostoła. Po Eucharystii spotkanie w grupach na seminarium diakoni wyzwolenia i wspólne podsumowanie pracy. Wieczorem była informacja o Kalwarii Wileńskiej w łączności z ks. Wacławem Dokurno.
Piątek był poświęcony na przeżycie Kalwarii Wileńskiej z 35 stacjami od Wieczernika po Znalezienie Krzyża. Kalwarię przeszliśmy w skupieniu modlitewnym i śpiewie oraz świadectwach przy każdej ze stacji. Zwieńczeniem była Eucharystia w kościele kalwaryjskim pw. Odnalezienia Krzyża Świętego.
Sobota to dzień rozesłania przeżywany w Trokach w najstarszym sanktuarium NMP na Litwie z słynącym łaskami obrazem Matki Boskiej Trockiej. Owocami rekolekcji są świadectwa z których wybrzmiewała chęć szerszego włączenia się w diakonię KWC, budowanie diakoni w poszczególnych diecezjach, parafiach oraz głębsze zainteresowanie się problemami uzależnień w miejscach zamieszkania.
Rekolekcje tradycyjnie zakończyliśmy radosną agapą nad jeziorem w Solecznikach. Z Torunia do Wilna oraz w trakcie rekolekcji jeździliśmy autobusem finansowanym przez Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego w ramach projektu „Śladami polskich kresów”. W ramach tego projektu mieszkańcom Wilna w Trynapolu oraz w Solecznikach na spotkaniu z wicemerem, radnymi i mieszkańcami pokazane zostały filmy o naszym województwie.
Maria i Andrzej Kowalik
Filialna Diakonia Wyzwolenia – Danuta i Krzysztof Śramscy z Rumi wraz z moderatorem filialnym – ks. Wacławem Dokurno – zapraszają na pielgrzymkę Krucjaty Wyzwolenia Człowieka do Gietrzwałdu w sobotę 26 sierpnia 2023r. Program pielgrzymki jest następujący:
- 10:00 Droga Krzyżowa
- 12:00 Przerwa
- 13:30 Msza święta
- 15:00 Konferencja – Maciej Białek
- ok. 16:30 – Zakończenie pielgrzymki
Z Torunia planowany jest wyjazd autobusu o godzinie 7.00
z parkingu przy kościele pw. Maksymilian Kolbego.
Koszt autobusu 50zł
Zapisy Maria Andrzej Kowalik tel 603950584
Od wielu już lat nasz rejon – Mokre-Koniuchy – organizował spotkanie na zakończenie roku formacyjnego. Spotkanie zupełnie nieformalne, takie „na luzie”, żaden dzień wspólnoty czy inne takie. Oczywiście że staraliśmy się rozpocząć to spotkanie eucharystią, ale znowu – raczej w charakterze gości niż gospodarzy. Przez wiele lat zjeżdżaliśmy na zakończenie roku formacyjnego do Biskupic, gdzie gościł nas ks. Grzegorz Pszeniczny. W sumie, to się sami gościliśmy – bo po tylu latach czuliśmy się tam niemal jak u siebie w domu. Ks. Grzegorz mawiał, że jak przyjeżdża Domowy Kościół z Torunia, to znaczy że zaczynają się wakacje 🙂 Ale cóż… zmiany są wszędzie i nawet proboszczom zdarza się zmiana placówki. Księdza Grzesia przeniesiono, a do tego przyplątał się jeszcze COVID, który uniemożliwił organizację takiego spotkania w kolejnym jeszcze roku. Ale gdy pandemiczny kurz opadł, czas było wrócić do spotkań. Zaczęliśmy więc poszukiwania nowego miejsca. Jedno z małżeństw z naszego rejonu wspomniało o Gostkowie. Ponieważ znali okolice oraz księdza proboszcza – Pawła Borowskiego, więc poprosiliśmy o dokonanie „zwiadu”. Czy w ogóle da się to zrobić i co ksiądz na to? Odpowiedź była bardzo szybko – tak, jak najbardziej, mamy zaproszenie.
Kolejnym pytaniem jakie musieliśmy sobie postawić, to czy będą chętni na wyjazd. Z tym pytaniem jak zawsze udaliśmy się do naszych animatorów. Ostatnie czasy niestety nas rozleniwiły i okazuje się że czasem ciężko jest się nam „ruszyć z kanapy” cytując papieża Franciszka. Odzew był… umiarkowany, ale jakiś był. Więc postanowiliśmy, że bez względu na frekwencję, zrobimy to spotkanie, choćby po to by poznać nowe miejsce i nowego kapłana. Ponieważ nie potrzeba było żadnych specjalnych przygotowań, więc pozwoliliśmy sprawie potoczyć się samej… Jedyne co przygotowaliśmy to czytania i modlitwę wiernych, żeby zaznaczyć swoją obecność w parafii. I tak nadszedł dzień 25 czerwca.
Niedzielna msza święta w Gostkowie jest odprawiana o 7:30, 9:30 i 11:30. Wybraliśmy tę ostatnią, by na spokojnie zdążyć dojechać. Umówiliśmy „podział ról” na mszę dzień wcześniej, a około 11 pojawiliśmy się na miejscu. Z dotarciem nie było problemu, szczególnie że kościół jest dość dobrze widoczny. Powitała nas cisza, słońce i otwarta świątynia, w której nie było nikogo… Ale tylko przez moment – poprzednia msza dopiero co się skończyła, a na następną właśnie zaczęli się schodzić ludzie. Po chwili pojawili się także nasi bracia i siostry ze wspólnoty. Zajęliśmy miejsca w kościele i przygotowaliśmy się do rozpoczęcia eucharystii. Przewodniczył jej ksiądz Przemek, który jak się później okazało – przyjechał zastąpić ks. Pawła na czas urlopu. Po mszy przeszliśmy na drugą stronę ulicy, gdzie znajduje się plebania oraz piękny ogród parafialny. Jak się okazało, nasz przyjazd zbiegł się w czasie z lokalnymi obchodami stulecia święceń ks. Pawła Prabuckiego (więcej na ten temat w aktualnościach parafii Gostkowo) a także dniem osiemnastej rocznicy święceń księdza Pawła. Tak więc okazji do świętowania było więcej niż trzeba.
Dopiero w ogrodzie okazało się, że nasza rejonowa „delegacja” jest dość skromna – tylko 3 rodziny zdecydowały się na przyjazd i spędzenie tego czasu na wspólnej eucharystii oraz „posiedzeniu” przy kawie, herbacie czy kawałku ciasta albo smażonej kiełbaski. Ale dzięki temu, wszyscy usiedliśmy sobie na spokojnie w altance, która w jakiś przedziwny sposób chłodziła powietrze mimo wysokiej temperatury i pełnego południowego słońca. Mieliśmy dużo czasu na spokojne rozmowy, podzielenie się troskami i radościami codzienności. Czasami pewien kos usiłował nas zagłuszać, ale daliśmy radę 😀 Pięknie utrzymany ogród dostarczał dodatkowych wrażeń miłośnikom przyrody, albo pozwalał na zatopienie się w lekturze. Po godzinie dotarła na nasze spotkanie czwarta – i jak się okazało ostatnia tego dnia rodzina, która z racji innych obowiązków nie mogła dotrzeć na eucharystię o 11:30. Ani się obejrzeliśmy jak minęło kolejnych kilka godzin i trzeba było zbierać się do domu. Mimo tego, że było nas mało, spędziliśmy bardzo przyjemnie to niedzielne popołudnie. Wspólna eucharystia i posiłek w gronie bliskich – czego chcieć więcej? Chwała Panu!
Dnia 17. czerwca, w sobotnie popołudnie, spotkaliśmy się na terenie parafii pw. św. Piotra i Pawła na toruńskim Podgórzu, aby wspólnie podziękować Panu Bogu za mijający rok formacji oraz prosić o błogosławieństwo na nadchodzący okres wakacji i odbywające się w tym czasie rekolekcje formacyjne.
Rozpoczęliśmy Namiotem Spotkania, we wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny, rozważając słowa z drugiego rozdziału Ewangelii wg św. Łukasza. Następnie wzięliśmy udział we Mszy św. pod przewodnictwem moderatora diecezjalnego DK – ks. Jacka Wieczorka. W homilii ks. Jacek przypomniał nam o tym, że okres letniego wypoczynku jest dla nas również czasem ćwiczeń rekolekcyjnych, a nawiązując do serca Maryi uświadomił nam jak pojemne powinny być też nasze serca, jako rodziców i jako uczniów Chrystusa. Przed błogosławieństwem na zakończenie Eucharystii nastąpiło rozesłanie na rekolekcje. Przedstawiciele diakonii oaz organizowanych w tym roku przez naszą diecezję, tj. ORAR I, ORAR II oraz Oazy Rekolekcyjnej Diakonii Wyzwolenia, odebrali, z rąk moderatora, świece wraz kapłańskim błogosławieństwem.
Ostatnią częścią spotkania była agapa. Korzystając z gościnnych progów parafii, w której proboszczem jest o. Jozue, mieliśmy możliwość skosztowania pysznych ciast dostarczonych przez siostry i braci ze wszystkich rejonów naszej diecezji. Niezmiernie cieszy tak liczna obecność członków naszej wspólnoty (wypełniony kościół, a potem radosny gwar w ogrodzie franciszkańskim) Szkoda tylko, że nie z każdym udało się choć kilka chwil porozmawiać…Na całe szczęście plany na wrześniowe spotkanie są już praktycznie dopięte, zatem nadrobimy we wrześniu.
Chwała niech będzie Bogu za ten radosny czas!
