Każdego roku w styczniu odbywa się spotkanie par diecezjalnych Domowego Kościoła. Tym razem miało ono miejsce w Warszawie w budynkach Uniwersytetu im. kard. Stefana Wyszyńskiego.

W czerwcu 2021 zostały zatwierdzone nowe Zasady Domowego Kościoła i jesienią trafiły do kręgów, dlatego też tematem tegorocznego spotkania było omówienie, jak sprawdzają się one w życiu wspólnoty.

Było to radosne spotkanie, gdyż mogliśmy znów się zobaczyć, a po wtóre było to pierwsze spotkanie
zorganizowane i przeprowadzone przez nową parę krajową i nowo powołanego kapłana moderatora krajowego. W grudniu z każdej diecezji przesłane zostały ankiety od par diecezjalnych i rejonowych o zmienionych Zasadach DK. Przedstawione zostały wyniki tej ankiety. Co wynikło z tego badania? Zasady w nowej wersji są bardziej przystępne, doprecyzowują wiele kwestii. Są też szczegółowych spraw nie zostały ujęte, ale pewnie potrzebują one jeszcze przepracowania we wspólnocie. I słowa z konferencji  ks. Damiana Kwiatkowskiego – moderatora krajowego DK, które chcielibyśmy przekazać:
 Zasady są dokumentem prawnym, bardzo szczególnym, gdyż budują z nas wspólnotę wiary. Wszystkie słowa w nich zawarte są celowe i mają służyć rozwojowi wspólnoty. Nowe Zasady nie są żadną
rewolucją, nie zmieniają i nie burzą charyzmatu, stanowią raczej ewolucję na drodze wiary. Kształtują pewną przestrzeń naszego życia, teraz tę przestrzeń musimy wypełnić Duchem, wejdźmy w
rzeczywistość drugiego człowieka i starajmy się pomóc rodzinom, wtedy Zasady DK staną się naszą
drogą.

Musimy być otwarci na całą wspólnotę Kościoła zachowując wizję ks. Franciszka Blachnickiego, w czym Zasady nam pomagają.

Domowy Kościół jest bardzo bezpieczny co do interpretacji i bycia w zgodzie z nauką Kościoła. Ma zasady zaakceptowane świadomie przez  biskupów ordynariuszy wszystkich diecezji w Polsce. Episkopat Polski delegował jednego spośród siebie jako delegata (ks. bp Krzysztof Włodarczyk – aktualny ordynariusz bydgoski), który zachowuje łączność wspólnoty biskupów ze wspólnotą DK.

Więcej o tym spotkaniu możecie zobaczyć na stronie centralnej DK

https://www.dk.oaza.pl/aktualnosci/spotkanie-odpowiedzialnych-dk-warszawa-2022/

Kasia i Marek

Abstynencja i kultura niepicia potrzebują wsparcia modlitewnego. W tej intencji nasza diakonia wyzwolenia ofiarowuje comiesięczne intencje mszalne. Zachęcamy wesprzyjcie od czasu do czasu swoją modlitwą i uczestnictwem w Eucharystii tych, którzy żyją bez picia alkoholu, tych którzy chcą żyć  w abstynencji, tych, co  jeszcze nie myślą o tym, wszystkich. 

Msze święte w tej intencji odprawiane są w następujących miejscach i czasie:

• Toruń  – parafia  bł. Marii  Karłowskiej  w  pierwsze  piątki  miesiąca o godzinie 18.00
• Chełmża  – parafia  św.  Mikołaja  pierwsze środy miesiąca o godzinie   18.00
• Brodnica  – parafia  Jezusa Miłosiernego  w pierwsze wtorki miesiąca  o godzinie 18.00
• Przeczno – parafia  Podwyższenia  Krzyża  Świętego  w pierwsze soboty miesiąca godzina  8.00

Justynka i Krzyś Marcinkowscy para rejonowa z Rubinkowa podzieliła się cennymi refleksjami wynikającymi z ich obserwacji w kręgach. Przeczytajcie.

Z racji pełnionej posługi zdarza nam się brać udział w spotkaniach nie tylko naszego rodzimego kręgu, ale też odwiedzać kręgi w kilku sąsiednich parafiach i zauważyliśmy pojawiającą się od czasu do czasu wątpliwość co do pewnego aspektu jednego z naszych zobowiązań – dialogu małżeńskiego 🙂
Pojawiają się czasem niejasności, a nawet delikatne spory, odnośnie znaczenia świecy podczas dialogu. Bywa, że padają stwierdzenia w stylu „dialog mieliśmy i (nawet) była świeczka”, albo nieco kąśliwe „odbyliśmy dłuższą rozmowę, ale bez świeczki to pewnie dialog nieważny”, można sobie wyobrazić też odwrócenie tej sytuacji – „rozmowy nie dokończyliśmy, pokłóciliśmy się, ale świeczka była, więc chyba dialog ważny” 🙂
Rodzi się nam zatem pytanie – po co nam ta świeczka na dialogu i czy jest konieczna do realizacji tego
zobowiązania? Odpowiedź jest niezwykle prosta – świeczka sama w sobie nie jest nam potrzebna i w niczym nam podczas dialogu nie pomoże. Tylko, że nie o samą świeczkę tu chodzi…
Cofając się nieco w toku myślenia warto w tym momencie zastanowić się na innym bardzo ważnym i również czasem pojawiającym się pytaniem – czym dialog małżeński (jako zobowiązanie) różni się od zwykłej, codziennej rozmowy między żoną, a mężem? I znów luźno cytując pojawiają się głosy, że „skoro my i tak często i długo ze sobą rozmawiamy, to po co nam jeszcze dialog, chyba można uznać, że go odbyliśmy i to nawet kilka razy w miesiącu”. Dochodzimy tu do sedna sprawy – dialog małżeński ma być spotkaniem się jej i jego, ale nie samych, lecz w obecności Chrystusa. Co to oznacza? Konieczność zaproszenia naszego Mistrza i Nauczyciela do rozmowy, wyrażoną we wspólnej modlitwie przed dialogiem i na jego zakończenie (i nie chodzi tu o modlitwę przed i po posiłku ). Poza tym – czy jesteśmy w tym czasie całkowicie skupieni na sobie (na ile to możliwe np. przy niespokojnie śpiących za ścianą małych dzieciach) tzn. nie odbieramy telefonów, smsów, nie odpisujemy, nie sprawdzamy poczty elektronicznej w międzyczasie? Czy ta rozmowa trwa dłużej niż kilkanaście minut? Czy poruszamy i bez pośpiechu omawiamy najważniejsze, lub chwilowo (daj Boże) najtrudniejsze sprawy dotyczące naszego życia osobistego, małżeństwa, rodziny, wiary? Jeśli na wszystkie te pytania odpowiadamy „tak” to rzeczywiście przeprowadzamy dialog małżeński 🙂 Jeśli nie to aby odbyć dialog musimy się przygotować – zaplanować dzień, godzinę, miejsce, czas. Nierzadko też wcześniejszego przemyślenia wymaga to o czym i w jakiej kolejności chcemy porozmawiać (np. jeśli wiemy, że nasz czas będzie ograniczony, a są sprawy ważne i trudne, których w „zwykłych” rozmowach nie poruszamy). Słowem musimy w to włożyć pewien wysiłek, dać coś z siebie, żeby nie ulec pokusie wiecznego odkładania dialogu „na później”.
Wracając do świecy – kiedy uda nam się już dialog zaplanować i rozpocząć to zapalamy ją, aby symbolizowała obecność Chrystusa, abyśmy spoglądając na nią, pamiętali, że nie jesteśmy na tym spotkaniu sami, że to od Niego mamy czerpać siły, cierpliwość, mądrość i wszelkie inne potrzebne łaski do dobrej, spokojnej i owocnej rozmowy. Symbolem Pana Jezusa jest zapalona świeca, stąd nie może zastąpić jej płonący w kominku ogień, blask ogniska, czy piękna lampka nocna, bo nie o samo światło chodzi. Nie zapalamy świecy na dialogu małżeńskim po to żeby było nam jaśniej, cieplej, czy bardziej romantycznie, ani też po to tylko żeby wypełnić jakiś formalny wymóg. Odbywając dialog np. gdzieś na łonie natury, czy w ogóle poza domem, możemy zwyczajnie nie mieć możliwości lub warunków, żeby świecy użyć. Pamiętajmy, że to nie sama świeca jest ważna, tylko Ten kto się za nią kryje.

Podsumowując – warto świecę na czasu dialogu przygotować i zapalić, aby obecność zasiadającego z nami do rozmowy Zbawiciela była bardziej namacalna, jednak nie róbmy tego bezrefleksyjnie, nie odbywajmy dialogu ze świeczką, odbywajmy go z Chrystusem 🙂

Propozycje modlitwy przed dialogiem:

Jezu Chryste, nasz Panie i Zbawicielu!
W dzień przed męką modliłeś się za swoich uczniów: „spraw Ojcze, aby byli jedno”. To była modlitwa także i za nasze małżeństwo. Ty bowiem pragniesz naszej jedności i autentycznej miłości. Oto teraz zasiadamy do dialogu, aby wypełnić Twoje gorące pragnienie. Udziel nam, prosimy, światła i mądrości Twojego Ducha. Spraw, abyśmy umieli mówić o swoich uczuciach, bez oskarżania czy obwiniania drugiej strony. Pomóż nam, wzajemnie wysłuchać się i dobrze zrozumieć. Daj nam odwagę podjęcia postanowień, umacniających naszą miłość małżeńską i zbliżających nas do Ciebie, naszego Pana.
Amen

Panie Jezu, proszę Cię o dar dialogu dla naszego małżeństwa. Pomóż mi lepiej wysłuchać mojego Męża/Żonę, pomóż nam lepiej rozumieć siebie nawzajem, pomóż nam dzielić się sobą, a przede wszystkim wybaczać. Daj nam delikatność, łagodność w naszych rozmowach i spraw, by prowadziły do prawdziwego
spotkania ze sobą nawzajem i z Tobą. Pomóż nam coraz pełniej przyjmować i akceptować siebie nawzajem, tworzyć jedność, w której każde z nas pozostanie sobą. Proszę Cię o uzdrowienie wszystkich trudnych spraw, które nas dzielą, pozwól nam radować się naszym małżeństwem i pomóż nam zawsze trwać w Twojej miłości.
Amen

Justyna i Krzyś Marcinkowscy

Przypominamy, że w Domowym Kościele mamy rewelacyjne narzędzie do realizacji postanowień noworocznych. Przydatne jest też do postanowień wynikających  z sakramentu pokuty, do budowania zgody i poprawy relacji w małżeństwie oraz rodzinie, do wzrastania. Jest nim:

REGUŁA ŻYCIA

Jak zastosować? Porozmawiajcie o tym na spotkaniu kręgu.

Życzymy Wam wszelkiej pomyślności w tym rozpoczynającym się roku 2022, a przede wszystkim przyjęcia tego co w noworocznym błogosławieństwie mówią kapłani:

Niech was Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad wami, niech was obdarzy Swą łaską. Niech zwróci ku wam swoje oblicze i niech was obdarzy pokojem.

Kasia i Marek                       ks. Dariusz

para diecezjalna                  moderator diecezjalny

Wielka radość, bo Bóg narodził się człowiekiem. Pojednał ludzi z Bogiem. Zamieszkał w rodzinie.

Niech zamieszka również w naszych rodzinach, niech jednoczy was. Niech jednoczy  też nas wszystkich we wspólnocie i Kościele. Życzymy Wam przyjęcia Go do swoich serc. 

ks. Dariusz Aniołkowski – moderator diecezjalny DK

Kasia i Marek Kalczyńscy – para diecezjalna

Nasz ks. biskup składając życzenia mówi o korzeniach „Chwała na wysokości Bogu”, o radości i pokoju, o szczególnym znaczeniu rodziny i związku małżeńskiego. Posłuchajcie głównego duszpasterza naszej diecezji.

Dziękujemy Księże Biskupie za te słowa.

Spójrzcie na fotorelację z Rejonu Brodnica

Więcej na stronie rejonu

https://dk-rejonbrodnica.pl/2021/12/spotkanie-wspolnoty-05-12-2021/

Rejon Chełmno

Dnia 11.12 w parafii św.  Józefa, odbył się Adwentowy Dzień Skupienia dla  małżeństw Domowego Kościoła. Rozpoczął się Eucharystią, po niej było konferencja, której tematem była modlitwa.
Na zakończenie adoracja Najświętszego Sakramentu.
Podczas konferencji ks. Kazimierz mówił o wartości, sposobach i trudnościach w modlitwie.
Przekazał nam, że pomimo trudności i naszych obaw, każda modlitwa zostaje wysłuchana.
Podczas adoracji, powierzaliśmy swoje małżeństwo, rodzinę Panu Bogu.
Bóg zapłać za cennie spędzony czas.

Rejonowy Dzień Wspólnoty w rejonie Rubinkowo obchodziliśmy w sobotę 4 grudnia, w parafii
Najświętszej Marii Panny Częstochowskiej. Spotkanie rozpoczęliśmy Eucharystią, której przewodniczył o. Mirosław Górkiewicz. Również o. Mirosław wygłosił nam homilię nawiązującą do
tematu Adwentowego Dnia Wspólnoty, a więc mogliśmy usłyszeć o Prawdzie w ujęciu ludzkim, ale
przede wszystkim Boskim – „Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie
przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze mnie” (J 14,6).
Po Mszy św. przeszliśmy do refektarza, gdzie po chwili, potrzebnej na pozostawienie dzieci pod
opieką pań przedszkolanek, wspólnie się pomodliliśmy, podzieliliśmy się na trzy kręgi i rozeszliśmy do
osobnych salek na rozmowy w grupach. Choć na ten punkt programu przeznaczona była tylko niecała
godzina to wśród uczestników dało się słyszeć głosy, że takie spotkania w kręgu kilku małżeństw to
bardzo owocny czas, nie pomijając faktu, że to świetna okazja to zapoznania się między osobami z
sąsiednich parafii.
Na zakończenie tego dnia odbyła się agapa, której najważniejszym elementem były ciasta domowej
roboty.
Dziękujemy Ci Boże, że dałeś nam się spotkać tego dnia w gronie sióstr i braci ze wspólnoty.
Chwała Panu!
Rejon Rubinkowo