Eucharystia, to z greckiego „dziękczynienie”. Od Boga ostatecznie pochodzi wszelkie dobro i Jemu winniśmy naszą wdzięczność. Zanim rozpoczniemy to dziękczynne spotkanie z Bogiem, zechciejmy przywołać na myśl wszelkie dobro, które od Niego otrzymujemy i w duchu wdzięczności słuchajmy Bożego słowa.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Boże, Ty chcesz przebywać w sercach prawych i szczerych, †daj, abyśmy z pomocą Twojej łaski, *stali się godnym mieszkaniem dala Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE(Syr 15,15-20)
Syracydes tłumaczy dziś istotę naszej ludzkiej wolności przed Bogiem. Do niczego nie jesteśmy przez Niego zmuszani. Wszystko położył przed nami i dał możliwość wyboru. Zaryzykował, że wybierzemy niezgodnie z Jego wolą, ale nie cofnął słowa.
Czytanie z Księgi Syracydesa
Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania,
a dochować wierności jest Jego upodobaniem.
Położył przed tobą ogień i wodę,
co zechcesz, po to wyciągniesz rękę.
Przed ludźmi życie i śmierć,
co ci się podoba, to będzie ci dane.
Ponieważ wielka jest mądrość Pana,
potężny jest władzą i widzi wszystko.
Oczy Jego patrzą na bojących się Go,
On sam poznaje każdy czyn człowieka.
Nikomu nie przykazał być bezbożnym
i nikomu nie zezwolił grzeszyć.
PSALM (Ps 119,1-2.4-5.17-18.33-34)
Błogosławieństwo to szczęśliwość. Psalmista objawia dziś światu, że podążanie za Panem jest prawdziwym szczęściem człowieka.
Refren: Błogosławieni szukający Boga.
Błogosławieni, których droga nieskalana, *
którzy postępują zgodnie z Prawem Pańskim.
Błogosławieni, którzy zachowują Jego pouczenia *
i szukają Go całym sercem. Ref.
Ty po to dałeś swoje przykazania, *
by przestrzegano ich pilnie.
Oby niezawodnie zmierzały moje drogi *
ku przestrzeganiu Twoich ustaw. Ref.
Czyń dobrze swojemu słudze, *
aby żył i przestrzegał słów Twoich.
Otwórz moje oczy, *
abym podziwiał Twoje prawo. Ref.
Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw, *
bym ich przestrzegał do końca.
Ucz mnie, bym przestrzegał Twego prawa *
i zachowywał je całym sercem. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (1Kor 2,6-10)
Gdy myślimy o władcach tego świata, stają nam przed oczami przywódcy mocarstw, milionerzy na błękitnych jachtach, królowie noszeni na ramionach przez swoich poddanych.
Słuchanie o tym, że Bóg jest władcą świata, może wywoływać podobne skojarzenia. Król jednak, o którym mówi dziś Apostoł Paweł, objawił się ludziom małym i uznanym za głupców. Zamiast tronu wybrał belkę krzyża. Ujrzenie w Jego zakrwawionej twarzy oblicza Króla jest prawdziwą mądrością, którą objawia tylko Duch Święty.
Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, zresztą przemijających. Lecz głosimy tajemnicę mądrości, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej, tę, której nie pojął żaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały; lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”. Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,63b.68b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, Mt 5,17-37)
Jezus wyjaśnia dziś właściwy sens Bożych przykazań. Tłumaczy zebranym prawdziwe, głębokie znaczenie słów: „nie zabijaj”, „nie cudzołóż”. Ale w swych wyjaśnieniach idzie dalej, poza krótkie: nie rób tego. Stara się, aby słuchacze zrozumieli, dlaczego postawiono przed nimi takie wymagania. Wskazuje na to, że przed czynami są myśli i intencje. Jeśli człowiek nie powstrzyma zła na poziomie myśli, zły czyn, którego dokona, przyniesie ogromne spustoszenie w duszy. Na końcu wszystkich działań człowieka jest obietnica królestwa Bożego. Ona jednak oddala się od tych, którzy gardzą przykazaniami.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: «Nie zabijaj»; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu «Raka», podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł «Bezbożniku», podlega karze piekła ognistego.
Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar twój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz.
Słyszeliście, że powiedziano: «Nie cudzołóż». A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już w swoim sercu dopuścił się z nią cudzołóstwa. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła. I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła.
Powiedziano też: «Jeśli kto chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy». A Ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę, poza wypadkiem nierządu, naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa.
Słyszeliście również, że powiedziano przodkom: «Nie będziesz fałszywie przysięgał», «lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi». A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi».
Rozważanie:
Mędrzec Syracydes stwierdził krótko, że Bóg „nikomu nie zezwolił grzeszyć”. Dlaczego? Ponieważ grzech jest największym nieszczęściem człowieka. Pozbawia radości życia i je niszczy. Grzech – to iluzja, która szybko rozczarowuje. Jest obietnicą szczęścia bez pokrycia.
Mędrzec mówi, że Bóg daje nam możliwość wyboru – gdyż szanuje naszą wolność, pozwala dokonywać osobistych decyzji, nie zmusza do wyboru dobra (I czytanie). Nie jesteśmy aktorami, odgrywającymi rolę w napisanym przez Boga scenariuszu życia, ale jego twórcami. Pan czuje się jednak za nas odpowiedzialny. Dlatego nie milczy. Wie, co jest dla nas dobre, uprzedza, że niektóre wybory prowadzą donikąd. Ostrzega przed grzechem i jego konsekwencjami. Przez Syracydesa mówi: „Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane”. Bóg ustanowił przykazania, kierując się miłością do nas, a nie chęcią utrudniania nam życia (Ewangelia). Dekalog wyznacza bezpieczną drogę do szczęścia.
Chrystus stanowczo zabrania nieprawości. Gdyby w grzechu znajdowało się prawdziwe dobro człowieka, Jezus byłby pierwszy, który nakazałby nam grzeszyć. Stanowczo jednak sprzeciwia się złu. Jak dobry Ojciec i serdeczny Przyjaciel mówi: „Nie wchodź w to lub tamto, bo wyrządzisz sobie krzywdę. Zobacz, wielu na tym straciło, nie powtarzaj ich błędów”. Okażmy Mu posłuszeństwo. Zawierzmy. Nikt nie zmarnował swego życia dlatego, że zaufał Chrystusowi i wiernie szedł drogą Bożych przykazań. Wszyscy, którzy Mu uwierzyli, wygrali szczęśliwe życie. I jeszcze więcej: szczęśliwą wieczność.
opr. ks. Andrzej Jakielski