Boża obecność wśród ludzi jest źródłem nadziei dla świata. Wspomina o niej zarówno prorok Izajasz w sytuacji wygnania Izraelitów do Babilonu, jak i Ewangelista Marek, kreśląc obraz uzdrowienia głuchoniemego przez Mesjasza, który „dobrze wszystko uczynił”. Nadzieja pozwala również wznosić hymn uwielbienia na cześć Pana, naszego Stwórcy. Dzisiejsza liturgia słowa stanowi zaproszenie i otuchę dla tych, którzy w Bogu złożyli swoją nadzieję.
Kolekta: Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi, † wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa, * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 4,1-2.6-8)
Prorok Izajasz dodaje odwagi narodowi izraelskiemu, który był przygnębiony różnymi nieszczęściami i utrapieniami wygnania do Babilonii. Głęboko wierzy, że Bóg przyjdzie im z pomocą, dokonując głębokiej przemiany. Jej kresem będzie odnowienie wszystkiego w Chrystusie przy końcu czasów.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy jak jeleń wyskoczy i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w staw, spragniony kraj w krynice wód.
PSALM (Ps 146,6c-7.8-9a.9bc-10)
Psalmista wychwala panowanie Boga w ludzkiej historii, dzięki któremu człowiek nie jest skazany na samego siebie czy też na zwykłe następstwa wypadków pozbawionych konkretnego sensu. Jak zauważa Orygenes, Bóg Stwórca nieba i ziemi, który karmi ubogich chlebem, w pełni zaspokoi ich głód w sakramencie Eucharystii.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
lub: Alleluja.
On wiary dochowuje na wieki, * uciśnionym wymierza sprawiedliwość, chlebem karmi głodnych, * wypuszcza na wolność uwięzionych. Ref.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, * Pan dźwiga poniżonych, Pan kocha sprawiedliwych, * Pan strzeże przybyszów. Ref.
Ochrania sierotę i wdowę, * lecz występnych kieruje na bezdroża. Pan króluje na wieki, * Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Jk 2,1-5)
Chrześcijanin ma upodabniać się do postępowania Boga, który w swoim dziele zbawienia nie ma względu na osoby. Szczególny przedmiot Bożej troski i mesjańskiego błogosławieństwa stanowią ubodzy, którzy są bogaci z racji swej wiary.
Czytanie z Listu świętego Jakuba Apostoła
Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma względu na osoby. Bo gdyby przyszedł na wasze zgromadzenie człowiek przystrojony w złote pierścienie i bogatą szatę i przybył także człowiek ubogi, w zabrudzonej szacie, a wy spojrzycie na bogato odzianego i powiecie: «Usiądź na zaszczytnym miejscu», do ubogiego zaś powiecie: «Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego», to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi? Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 7,31-37)
Cuda Jezusa świadczą o tym, że obietnice mesjańskie nie były pustymi słowami, lecz znakami zbawienia, wypełnieniem proroctw. Uleczenie zewnętrzne jest obrazem uzdrowienia wewnętrznego, bez którego nie ma prawdziwego nawrócenia. Przywrócenie słuchu i mowy głuchoniememu, za którego Jezus modlił się do Boga i wobec którego odczuwał współczucie, od początków Kościoła uważane było za symbol chrztu, który uwalnia od grzechu i pozwala słuchać słowa Bożego, a językowi wyznawać i chwalić Boga.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka, a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: «Otwórz się». Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali.
I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».
Rozważanie:
„W każdym z nas jest sekretna izdebka, którą musi otworzyć sam Bóg i do której żaden guru nie ma dostępu” (Rabindranath Tagore). Najpierw jednak potrzebne jest słuchanie, a potem odpowiedź na Jezusowe: Otwórz się! Trzeba otworzyć nie tylko oczy w głowie, ale także „oczy serca”. Pan Bóg ciągle nam w tym pomaga. Celowo dał nam dwoje uszu i jedne usta. Słuchanie bowiem uczy prawdziwego mówienia do drugiego. Dziś słyszymy fragment Ewangelii opisujący cud niezwykle symboliczny. Pan Jezus spotkał człowieka, który nie mógł otworzyć się do końca na świat, bo był głuchoniemy. Głuchota w języku biblijnym oznaczała osobę przygniecioną i nieszczęśliwą. Bohater z Ewangelii to jednak szczęściarz, którego dotknął sam Chrystus. Jezus używa gestów, żeby człowiek zrozumiał, co się dzieje, zanim jeszcze usłyszy słowo. On najpierw dotyka serca człowieka. Potem uzdrawia słuch, następnie mowę, jakby chciał powiedzieć – najpierw ucho, potem język. Zacznij od słuchania twojego Boga w głębinach duszy. Aby nie pozostać współczesnym głuchoniemym, potrzebny jest nam dotyk Jezusa i Jego słowo: Effatha! Otwórz się na Boga i człowieka, na świat. Wyjdź z bierności, ospałości, izolacji, z nurtu grzechów. Warto siebie zapytać, czy nie jestem często głuchoniemy, choć fizycznie mam się dobrze? Święta Urszula Ledóchowska napisała: „Jezu, czy we mnie nie panuje ów duch niemy, który mi odbiera mowę, gdy mam obcować z Tobą? Daj mi łaskę, bym umiała przemawiać do Ciebie”.
flickr.com/My Wave Pics(CC BY-NC-ND 2.0)