Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Kochani bracia i siostry,
Myślę, że wielu z nas bardzo boleśnie przeżywa to, co dzieje się w Polsce w związku z ochroną życia poczętego i protestami osób, które domagają się prawa do nieograniczonej aborcji. Jako ludzie Kościoła i obrońcy życia potrzebujemy wsparcia, świadectwa i głosu wypowiadanego w imieniu tych najmniejszych. Nazywam się ks. Paweł Borowski. Jestem redaktorem Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, asystentem kościelnym Stowarzyszenia im. Ani Bicz „Święci z sąsiedztwa” oraz moderatorem Diakonii Życia Ruchu Światło-Życie Diecezji Toruńskiej. Razem z moimi współpracownikami chcemy na łamach naszego pisma publikować artykuły, wywiady i świadectwa poruszające kwestię obrony życia, adopcji oraz aborcji. Wiem, że jest to temat bardzo trudny, dlatego chcemy to zrobić z ogromnym szacunkiem względem osób, które przeżyły to bolesne doświadczenie. Publikowane świadectwa na życzenie osób ukażą się pod zmienionym imieniem, bez nazwiska. Świadomy ważności i wrażliwości związanej z tym tematem, zwracam się z prośbą o pomoc w zebraniu świadectw. Mianowicie, jeśli ktoś z Was, drodzy bracia i siostry, doświadczył aborcji lub był do niej nakłaniany, a podjął decyzję o urodzeniu dziecka mimo zdiagnozowanej niepełnosprawności i zechce się podzielić świadectwem z naszymi czytelnikami to proszę o spisanie swoich przeżyć z tym związanych, opowiedzenie swojej historii. Wiele osób po podjęciu decyzji o urodzeniu cieszy się zdrowym dzieckiem mimo wcześniejszych diagnoz. Są też takie, które urodziły chore dzieci, ale za nic w świecie nie podjęłyby innej decyzji, bo to dziecko daje im wiele szczęścia. Jeśli w swoim sercu odczuwacie pragnienie podzielenia się swoją historią to proszę o przesłanie swojego świadectwa na adres mailowy redakcja@diecezja-torun.pl . Podkreślam, że gwarantujemy anonimowość. Gdyby jednak ktoś, opowiadając swoją historię chciał podzielić się także zdjęciem swojej rodziny to jest taka możliwość. Do pisania świadectw zachęcam także mężczyzn, którzy często nie są tylko biernymi uczestnikami tego doświadczenia. Świadectwa proszę przesłać najlepiej do 15 listopada. Jednak i po tym terminie gwarantuję, że podzielimy się Waszymi historiami z naszymi czytelnikami. Może dzięki temu świadectwu ktoś poczuje wsparcie, wiedząc, że nie jest sam; może ktoś zrozumie, że życie jest cennym darem. Z doświadczenia wiem, że świadectwo bardziej przemawia niż tysiące słów mądrych głów, które nie doświadczyły tego bolesnego problemu.
Z góry bardzo serdecznie dziękuję i zapewniam o mojej modlitwie.
Ks. Paweł Borowski