Wcielony Syn Boży, wolny od wszelkiego grzechu, stanął w szeregu przyjmujących chrzest nawrócenia. Wziął na siebie odpowiedzialność za nasze winy. Ojciec i Duch Święty potwierdzili Jego misję. Przez chrzest święty dostępujemy skutków Jego ofiary i sami zostajemy włączeni w Jego posłannictwo. Dziękujmy za ten dar i starajmy się jak najlepiej na niego odpowiedzieć.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Wszechmogący, wieczny Boże, po chrzcie w Jordanie uroczyście ogłosiłeś, że Chrystus, na którego zstąpił Duch Święty, jest Twoim umiłowanym Synem, †spraw, aby Twoje przybrane dzieci, odrodzone z wody i Ducha Świętego,*zawsze żyły w Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 42,1-4.6-7)
Pierwsza pieśń Sługi Pańskiego zapowiada Jego posłannictwo. Działanie łagodne, ale skuteczne. Mocą Ducha przyniesie narodom Prawo. Jak my sami otwieramy się na moc Ducha Świętego, który w nas jest od chwili chrztu świętego? Jak ukazujemy Boże Prawo naszym życiem i słowem?
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
To mówi Pan: „Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo.
Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On z mocą ogłosi Prawo, nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności”. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 29,1-2,3ac-4,3b i 9b-10) Pan Bóg króluje nad wszelkim stworzeniem. Prowadzi je w pokoju, a ono oddaje Mu chwałę. Włączamy się w tę chwałę w naszych świątyniach i całym naszym życiem. Staramy się przezwyciężać skutki grzechu i przywracać Bożą harmonię.
Refren:Pan ześle pokój swojemu ludowi.
Oddajcie Panu, synowie Boży, *
oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie chwałę Jego imieniu, *
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana.
Ponad wodami głos Pański, *
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny, *
głos Pana pełen dostojeństwa.
Zagrzmiał Bóg majestatu: *
a w świątyni Jego wszyscy wołają: „Chwała”.
Pan zasiadł nad potopem, *
Pan jako Król zasiada na wieki.
DRUGIE CZYTANIE (Dz 10,34-38)
Święty Piotr w katechezie wygłoszonej do setnika Korneliusza i jego otoczenia streszcza działanie Chrystusa namaszczonego Duchem Świętym. Wspomina Jego chrzest w Jordanie i dobre, pełne mocy czyny. Chrystus wyzwala ludzi spod władzy złego ducha. A może my w jakichś drobnych sprawach sami otwieramy drogę złym mocom?
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: „Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim”.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 9,6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To jest mój Syn umiłowany. Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 3,13-17)
Święty Jan Chrzciciel w pokorze nie chce udzielić chrztu nawrócenia Temu, którego przyjście głosił. Wypełnia jednak Boże zamiary. Sam Bóg Ojciec potwierdza misję umiłowanego Syna, w którym ma upodobanie. Duch Święty zstępuje na Syna, który cały czas jest z Nim zjednoczony. Słuchajmy Bożego Syna i pozwólmy działać w nas Jego Duchowi.
Słowa Ewangelii według św. Mateusza.
Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc:
„To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?”
Jezus mu odpowiedział: „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe”. Wtedy Mu ustąpił.
A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody.
A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”.
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:Czasem słyszy się zdanie, które ktoś wypowiada z przejęciem: „Spotkałem Jezusa!”. Jak to? Gdzie? Okazuje się, że chodzi o przełomowy moment w życiu człowieka, który nazywamy nawróceniem. Czy nawrócenie to spotkanie Jezusa?
Co oznacza samo słowo „nawrócenie”? Powrót, zawrócenie z błędnej drogi na drogę prawidłową. Tą Drogą jest Jezus Chrystus, który sam o sobie powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (J 14,6). Nawrócenie to powrót do Jezusa Chrystusa. On sam pokazał nam, jak to uczynić, od czego zacząć. Gdy Jan Chrzciciel nad Jordanem obmywał wodą nawracających się do Boga, przyszedł Jezus. I stało się coś, co przekracza ludzkie rozumowanie. Tam, w tym miejscu, objawił się Bóg w Trójcy Jedyny: Ojciec i Syn, i Duch Święty. To objawienie Bożej tajemnicy zapowiedziało nasz chrzest święty.
Pewnego dnia każdego z nas polano trzykrotnie wodą, wzywając Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Jezus wkroczył w nasze życie. Naprawdę wtedy Go spotkaliśmy! A On przyjął nas na zawsze. Należymy do Jezusa. Wtedy właśnie rozpoczęła się nasza droga. Jedyna Prawidłowa Droga. Teraz kroczymy po niej, ale też często z niej schodzimy. Gubimy się, błądzimy. Wtedy trzeba wracać, czyli się nawracać. Jezus cierpliwie czeka na nas. Tak jak pisze prorok Izajasz: „Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a jego pouczenia oczekują wyspy” (I czytanie). Jezus nie tylko czeka na nas, On nas uczy. To nauka o Bożym miłosierdziu, które „nie ma względu na osoby” (II czytanie). Wracając do Jezusa, odkrywamy moc tego miłosierdzia.
opr. ks. Andrzej Jakielski