Żyjemy w bardzo skomplikowanym świecie, który nieustannie się zmienia. Potrzebujemy wyjaśnienia tego, co się wokół nas dzieje. Chcielibyśmy prostych odpowiedzi na nasze pytania. Pan Jezus zaprosił nas, abyśmy przyszli do Niego z tym wszystkim. On nie daje prostych odpowiedzi. Za to jest Dobrym Pasterzem i prowadzi nas przez rzeczywistość, w której żyjemy.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Wszechmogący, wieczny Boże, prowadź nas do niebieskich radości, †niech pokorny lud dojdzie do Ciebie, *podążając za zwycięskim Pasterzem.Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13,14.43-52) Pan Jezus posyła do nas ludzi, przez których pragnie przemawiać. Mogą to być osoby duchowne lub świeckie. Często zdarza się, że posłana osoba wydaje nam się mało ciekawa albo irytująca. Dzieje się tak codziennie, przez rozmowy i spotkania. Ważne jest to, aby przyjąć i wysłuchać „posłańca”. Czasem potrzeba nam dużo cierpliwości i pokory. Potrzeba umiejętności słuchania i wsłuchiwania się w to, co Pan Jezus mówi nam przez naszych bliźnich.
Czytanie z Dziejów Apostolskich. W owym czasie Paweł i Barnaba przeszedłszy przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień sobotni do synagogi i usiedli. A wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: ”Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: ”Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”. Poganie, słysząc to, radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.
Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wywołali prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 100,1-2.3,4b-5ab)
Należąc do Pana Jezusa, naszego Pasterza, nie jesteśmy typowymi owcami w stadzie. Każdy jest indywidualny, każdy obdarzony darem wolności. Idziemy za naszym Pasterzem, ponieważ tego pragniemy. W każdej modlitwie, w każdej Mszy św., w każdej spowiedzi św. wyznajemy to pragnienie. To są „bramy” i „przedsionki”, gdzie spotykamy czekającego Jezusa, Dobrego Pasterza.
Refren: My ludem Pana i Jego owcami.
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, *
służcie Panu z weselem, Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *
On sam nas stworzył. Jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska,
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, *
z hymnami w Jego przedsionki. Albowiem Pan jest dobry, *
Jego łaska trwa na wieki.
DRUGIE CZYTANIE (Ap 7,9.14b-I7) Najwyższym przejawem troski o człowieka jest gotowość poświęcenia dla niego życia. Przeważnie są to tylko deklaracje. Pan Jezus uczynił to dosłownie. Za każdego z nas oddał życie. Dla nas stał się Barankiem „idącym na zabicie”, aby po zmartwychwstaniu znowu być naszym Pasterzem! Baranek będzie ich pasł i prowadzał ich do źródeł wód życia.
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.
Ja, Jan, ujrzałem wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojących przed tronem i Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I rzekł do mnie jeden ze starców: ”To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Siedzący na tronie rozciągnie nad nimi namiot. Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu”. Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,14) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 10,27-30)
Tak jak dziecko rozpoznaje głos mamy, tak my posiadamy w sobie zdolność rozpoznawania głosu Jezusa. Chrystus przemawia do mnie w Ewangelii, w Kościele, w moim sercu. I pragnie tylko jednego: abym był z Nim i abym pozwolił się prowadzić. Lecz Pan Jezus daje mi też wolność, abym wybierał. Abym w wolności podjął decyzję, czy chcę pragnąć tego, co On pragnie.
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Jezus powiedział: ”Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”. Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
W Niedzielę Dobrego Pasterza prosimy Pana o dwie rzeczy – o łaskę nowych powołań, kapłańskich i zakonnych, oraz o to, aby powołani byli pasterzami według Serca Dobrego Pasterza. Stawiamy też dwa pytania. Czy słuchamy głosu Boga i idziemy za Nim? Czy słuchamy tych, którzy uobecniają Boga tu na ziemi? Pan pragnie zbawić każdego człowieka. Pouczył nas o tym Jezus Chrystus, kiedy polecił swym uczniom, aby szli na krańce świata i głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (por. Mk 16,15). W szczególny sposób nakaz ten realizował św. Paweł, do którego Chrystus powiedział: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi” (I czytanie). Apostoł Narodów pełnił swe posłannictwo najpierw wśród Żydów, głosząc im słowo Boże i zachęcając do wytrwania w łasce Boga, a następnie wśród pogan. Dzięki posłudze św. Pawła, doskonałego naśladowcy Chrystusa, Dobrego Pasterza, ci, którzy otworzyli się na słowo Boże i łaskę Boga, przyodziewali się w białe szaty, stając się ludem Pana i Jego owczarnią (II czytanie). Jezus Chrystus, Dobry Pasterz, chce, aby Jego „owce” szły za Nim i słuchały Jego głosu. Pragnie, aby pełniły Jego wolę, naśladowały Go i upodabniały się do Niego. Jezus chce, abyśmy posiedli życie wieczne i nie zginęli na wieki (Ewangelia). Dlatego posyła nam głosicieli Bożej prawdy i szafarzy Bożej łaski. Prośmy Pana, aby dał nam pasterzy, którzy, podobnie jak św. Paweł, będą mieli serca według Serca Dobrego Pasterza. Aby nigdzie nie brakowało tych, którzy będą służyć Jego owcom, w Jego owczarni.