Nieustannie żyjemy w napięciu pomiędzy tym, co ustalone, i tym, co nowe, między zasadami prawa Bożego a przejętymi zwyczajami. Jezus naucza: uważajcie, żeby nie stać się obłudnikami, starajcie się poznawać to, co w życiu istotne. W ludzkim sercu dokonuje się decyzja, co jest dobre, a co złe. Aby stać się czystym, trzeba nosić w sobie stałe poczucie słabości i grzeszności. Dlatego Chrystus radzi skontrolować najpierw myśli ludzkie, uczynić je prostymi i szczerymi, zmienić styl oraz sposób rozumowania, być otwartym i prawdomównym.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta: Boże Wszechświata, od Ciebie pochodzi wszelka doskonałość, zaszczep w naszych sercach miłość ku Tobie i daj nam wzrost pobożności, umocnij w nas wszystko, co dobre, i troskliwie strzeż tego, co umocniłeś. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 4, 1-2. 6-8)
Jedną z najczęściej stosowanych metod zmierzających do uchylenia prawa jest jego zniekształcanie. Świadomy tego Mojżesz przypomina Izraelowi o obowiązku podporządkowania się Bożym nakazom, co jest istotnym warunkiem zawartego pomiędzy Bogiem a ludem przymierza. Ono stanowi mądrość życia i drogowskaz wskazujący niebo.
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz powiedział do ludu:
«A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, których uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam.
Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny». Bo któryż wielki naród ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż wielki naród ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję?».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 15, 1b-2. 3 i 4b. 4c-5)
Psalmista domaga się oczyszczenia sumienia, by dokonywało wyborów opartych na sprawiedliwości i miłości bliźniego. Stąd wypływa potrzeba łączenia wiary z życiem, modlitewnego trwania przed Panem z zaangażowaniem, adoracji Stwórcy ze sprawiedliwością społeczną. Takie postępowanie oznacza gotowość na spotkanie z Bogiem.
Refren: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.
Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, *
kto zamieszka na Twej górze świętej?
Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie *
i mówi prawdę w swym sercu.
Kto swym językiem oszczerstw nie głosi, *
Kto nie czyni bliźniemu nic złego
i nie ubliża swoim sąsiadom, *
ale szanuje tego, który oddaje cześć Bogu.
Kto dotrzyma przysięgi niekorzystnej dla siebie, *
kto nie daje swych pieniędzy na lichwę
i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. *
Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
DRUGIE CZYTANIE (Jk 1, 17-18. 21b-22. 27)
Prawo Pańskie nakazuje słuchać słowa Bożego po to, aby je rozumieć, rozeznawać, co jest wolą Stwórcy, i stać się później wykonawcą tej woli. Święty Jakub uwrażliwia nas zatem na fakt, że „miłosierdzie słów” nabiera swojej właściwej wartości przez „miłosierdzie czynów”, takich jak opieka nad ubogimi, sierotami i wdowami.
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła
Bracia moi umiłowani:
Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.
Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.
Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca jest taka: opiekować się sierotami i wdowami w ich utrapieniach i zachować siebie samego nie skażonym wpływami świata.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Jk 1, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23)
Jezus występuje w Ewangelii przeciwko zewnętrznemu zachowywaniu przepisów, które zastąpiło postawę wewnętrznego podporządkowania się Bogu. Piętnuje zatem obłudę faryzeuszy, którzy mieli wielki szacunek dla swojej tradycji i niechętnie odnosili się do zmian, jeśli nie były one absolutnie konieczne. Ukazuje, że jeśli nie ma zgodności pomiędzy wargami a sercem, człowiek udaje coś, czego w duchu nie akceptuje. Stąd rodzi się fałsz, pycha, powierzchowność i pogarda dla innych. Dlatego wielkim zadaniem uczniów Jezusa jest słuchanie słowa Bożego i życie nim na co dzień.
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych.
Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?».
Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji».
Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
Świat potrzebuje Pana Boga. Na pewno słyszeliśmy to zdanie nie jeden raz. Ale teorię wielu zna i nic z tego nie wynika, wielu ludzi przeczytało Pismo Święte i nadal pozostają niewierzący, wielu studiowało teologię i to też nie zmieniło ich życia.
Święty Jakub w czytanym dzisiaj fragmencie przypomina, że każdy jest obficie obdarowany przez Pana Boga i że prostą konsekwencją owego obdarowania jest służba ludziom postawionym obok, a święty Marek w Ewangelii cytuje oskarżenie o powierzchowność wypowiedziane przez Pana Jezusa do faryzeuszów pilnujących wielu zewnętrznych tradycji religijnych.
Dar Pana Boga to jakby pięknie opakowany prezent, ale marzeniem Dawcy jest to, by każdy upominek sprawił radość. Trzeba więc go „odpakować”, czyli zauważyć, przyjrzeć mu się i zachwycić się. A potem skorzystać. W przemowie Mojżesza, słyszymy cel, jakiemu mają służyć dary Pana Boga: mają oczarować wszystkie narody. Mówiąc bardzo prosto: wszystkie narody mają podziwiać tych, którzy, wykorzystując dary Pana Boga, działają wspaniałe rzeczy.
To nie jest niemożliwe: znamy i wynosimy na ołtarze Franciszka z Asyżu, Maksymiliana Kolbego, Matkę Teresę z Kalkuty, którzy zadziwili świat. Dzisiaj musimy przełamać barierę, która mówi w nas, że takie życie nie jest możliwe dla każdego. Dzisiaj Pan Bóg zachęca do podjęcia takiej modlitwy, a potem takiego życia, dzięki którym ludzie wokół będą chcieli przyjąć prawdę o Bogu. Taką prawdę, że każdego hojnie obdarował i że każdy może swoim życiem zachęcać do przyjęcia Bożej Miłości.
opr. ks. Andrzej Jakielski