Dziś mamy szczególny dzień. Jezus dotrzymuje kolejnej obietnicy i zsyła Ducha Świętego na apostołów i Maryję modlących się w Wieczerniku. Opieczętowuje ich ogniem i uzdalnia do głoszenia orędzia o życiu i zmartwychwstaniu – są gotowi, by wyruszyć w świat! Nie lekceważmy tego daru – bez Ducha Świętego nie możemy uczynić absolutnie nic dobrego. Dzisiaj za pobożne, publiczne odmówienie całego hymnu „O Stworzycielu Duchu, przyjdź…” można dostąpić odpustu zupełnego.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię i dokonaj w sercach wiernych tych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2,1-11)
Lubimy mieć swoje miejsce i panować nad sytuacją. Nie podoba nam się, gdy nasi przełożeni, zwierzchnicy, chcą nas gdzieś wysłać, skierować, przenieść. Przywiązujemy się – do rzeczy i miejsc. A jednak podążanie za Bogiem wymaga od nas elastyczności, bo nasze myśli nie są Jego myślami. Ludzie z Księgi Rodzaju, mówiący jedną mową, nie chcieli się rozpraszać po całej ziemi. Nie mieli w planie wędrować, oddalić się od siebie dla większego dobra. I gdy zaczęli budować wieżę do nieba, aby była ich punktem rozpoznawczym, Bóg interweniował, żeby nie zasiedzieli się w jednym miejscu i nie zaczęli gnuśnieć.
Kiedy zstępuje Duch Święty, apostołowie nie mogą usiedzieć w miejscu, muszą wyjść i głosić. Nie potrzebują wieży Babel, która uchroni ich przed rozproszeniem – przeciwnie, mają odwagę się rozproszyć, bo Duch sprawia, że i tak są jedno.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku.
Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 104,1ab i 24ac.29b-30.31 i 34)
„Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię” to zawołanie Psalmisty, którego moc mogliśmy doświadczyć i w naszych czasach. To papież św. Jan Paweł II prosił w Warszawie o interwencję Ducha w obaleniu systemu komunistycznego. I Duch Święty dał radę. Ten, który jest dawcą życia, przybywa zawsze, gdy tylko zechcemy zawołać.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.
Kiedy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, *
i odnawiasz oblicze ziemi.
Niech chwała Pana trwa na wieki, *
niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Niech miła Mu będzie pieśń moja, *
będę radował się w Panu.
DRUGIE CZYTANIE (1Kor 12,3b-7.12-13)
Wiemy, jak trudno o zgodę między ludźmi. Spory toczą się w małżeństwach, kłócą się rodziny. Czasem, przez wiele lat, nosimy rany dawnych urazów i żadna ze stron nie chce wyciągnąć ręki do zgody. Jeszcze trudniejsze jest pojednanie między narodami, a także między wyznawcami różnych religii. Święty Paweł mówi nam dziś, że rzeczywiście sami z siebie nie damy rady zatrzeć różnic, ale Duch Święty jest jedynym i prawdziwym źródłem jedności.
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus».
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra.
Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem.
Oto słowo Boże.
SEKWENCJA
Przybądź Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, Światłości sumień.
O, najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia,
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.
Obmyj co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.
Amen. Alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdź, Duchu Święty,
napełnij serca swoich wiernych
i zapal w nich ogień swojej miłości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20,19-23)
Każdy z nas widział zamarzniętą szybę. Pokryta cienką warstwą lodu nie przepuszcza światła. Obraz widziany przez taką szybę jest rozmazany i zniekształcony. Ale wystarczy chuchnąć, a ciepłe powietrze z naszych ust zmienia wszystko. Tchnienie Chrystusa na apostołów było jak rozmrożenie ich serc i umysłów, jak usunięcie paraliżu i niemocy. Tchnął na nich i mogli w Nim wszystko…
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
W Dzień Pięćdziesiątnicy dokonały się zaślubiny Ducha Świętego z Kościołem. Ten związek trwa nieprzerwanie przez wieki. Kościół swe życie i dynamizm zawdzięcza mocy Ducha. Jego mocą i pod Jego tchnieniem głosi światu Ewangelię zrozumiałym dla wszystkich językiem miłości. Gdyby nie było Zesłania Ducha Świętego, Apostołowie pozostaliby zamknięci w Wieczerniku, przeżywając rozczarowanie i strach. Duch Święty sprawił, że zatrzęsły się mury, otworzyły drzwi i okna, plac wypełnił mieszkańcami Jerozolimy i pielgrzymami (I czytanie). Wszyscy usłyszeli Dobrą Nowinę – słowa, które wzbudziły w nich wiarę. „Pięćdziesiątnica Jerozolimskiego Wieczernika jest początkiem; początkiem, który trwa dalej” (papież Franciszek). To dzięki darom Ducha Świętego męczennicy są gotowi na śmierć za wiarę, misjonarze idą aż na krańce świata ze słowem nadziei, młodzi zachowują czystość i pragną kochać, święci są pokornymi zwycięzcami egoizmu i pychy, grzesznicy pokutują i wstydzą się złych czynów, wyznawcy układają swe życie według Ewangelii, żyjąc mądrze i szlachetnie. Duch Święty daje siłę rodzicom do odpowiedzialnego wychowania dzieci. To On buduje nasze wspólnoty, pomimo grzechu i słabości tych, którzy je tworzą. Umożliwia przebaczenie grzechów i pojednanie z Bogiem (Ewangelia). On też jest źródłem najszczerszych pragnień. Dzisiejsza uroczystość mówi nam, że Kościół nie jest sam. My nie jesteśmy sami. Dlatego prośmy: „Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości”. Amen.
opr. ks. Andrzej Jakielski