Wiara w jednego Boga w trzech Osobach jest jednym z najbardziej specyficznych elementów chrześcijaństwa. Istnienie Trójcy Świętej jest dogmatem naszej wiary. Samym ludzkim rozumem nie doszlibyśmy do tej prawdy, objawił nam to Jezus Chrystus, mówiąc o swoim Ojcu jako odrębnej Osobie – Bogu. Można przytoczyć kilkadziesiąt miejsc w Ewangeliach, gdzie jest mowa o Duchu Świętym jako równym Ojcu i Synowi, i jako o odrębnej od Nich Osobie. Opisując scenę, w której archanioł zwiastuje Maryi, że zostanie Matką, ewangelista wyraźnie zaznacza, że to Bóg go posłał, aby Jej zwiastować, iż porodzi Syna Bożego – i że stanie się to za sprawą Ducha Świętego.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Boże Ojcze, Ty zesłałeś na świat Twojego Syna, Słowo Prawdy, i Ducha Uświęciciela, aby objawić ludziom Tajemnicę Bożego życia; spraw, abyśmy wyznając prawdziwą wiarę, uznawali wieczną chwałę Trójcy i uwielbiali Jedność Osób Bożych w potędze ich działania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 34,4b-6.8-9)
Chcielibyśmy mieć przywódcę, który wstawi się za nami u kogoś znacznie silniejszego i poprosi o pomoc. Weźmie nasze ułomności na siebie i usprawiedliwi ewentualną porażkę płynącą z naszych postaw. To zrobił Mojżesz. Poprosił Boga za lud, o którym wiedział, że nie należy do spolegliwych. To samo zrobi później Jezus – wstawi się za nami u Ojca, wiedząc, jacy jesteśmy. I pójdzie w tym wstawianiu się za nami do końca, na krzyż.
Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz, wstawszy rano, wstąpił na górę, jak mu nakazał Pan, i wziął do rąk tablice kamienne.
A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Pana. Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: «Pan, Pan, Bóg miłosierny i łagodny, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność».
Natychmiast Mojżesz skłonił się aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: «Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, to proszę, niech pójdzie Pan w pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i nasze grzechy, a uczynisz nas swoim dziedzictwem».
Oto słowo Boże.
PSALM (Dn 3,52.53-54.55-56)
Z prorokiem Danielem możemy dziś błogosławić Boga. Nie, nie czekać, aż On pobłogosławi nam. Możemy wyśpiewać o tym, jak wielki jest i jak wszechmocny.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś, Panie,
Boże naszych ojców, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje †
pełne chwały i świętości, *
uwielbione i wywyższone na wieki.
Błogosławiony jesteś
w przybytku Twojej świętej chwały, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś
na tronie swojego królestwa, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś Ty,
co spoglądasz w otchłanie, †
który zasiadasz na Cherubach, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
DRUGIE CZYTANIE (2Kor 13,11-13)
Statystyki podają, że coraz więcej osób choruje na depresję. Wszystko zaczyna się od tego, że już z niczego nie potrafią się cieszyć. Smutek i apatia – to nie są dary Ducha Świętego. Ale gdyby spotykali chrześcijan zachęcających ich do radości…? Święty Paweł robi to dziś doskonale: „radujcie się”, „pokrzepiajcie na duchu”, „pokój zachowujcie”….
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, bądźcie jednomyślni, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami.
Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem! Pozdrawiają was wszyscy święci.
Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi!
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ap 1,8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3,16-18)
Zło, które widzimy na ekranach telewizorów i komputerów, sprawia, że wielu wątpi w to, czy Bóg naprawdę interesuje się światem. Wiara w to, że nie tylko się interesuje, ale prawdziwie kocha człowieka, jest dla wielu z nas bardzo trudna. A jednak Chrystus, w czasach, w których przybijano ludzi do krzyża, mówi Nikodemowi jasno: Bóg kocha świat. Kocha tak bardzo, że nie zawahał się posłać Mnie, swoje Dziecko, abym za ten świat dał się zabić.
✠Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego».
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie:
Bóg jest dla nas wielką tajemnicą! Próbujemy czasami bardzo niezręcznie uchylić jej rąbka. Sami jednak nie bylibyśmy w stanie do Boga dojść. Dlatego On w swojej czułości przychodzi do nas i „okazuje nam” (por. J 13,1) swoją miłość i swoją tajemnicę w sposób widzialny i namacalny w osobie Jezusa. Chrystus opowiedział nam wiele o Bogu. Przekazał nam wszystko. Wśród wielu prawd, które nam objawił, powiedział także, że Bóg jest wspólnotą Osób! Bóg jest Miłością, która jest nieustannym darem. Ojciec daje w darze Syna, aby On doprowadził nas zagubionych z powrotem do Ojca. Jezus nie działał sam, lecz w mocy Ducha. Poczęty Jego mocą w łonie Maryi. Napełniony Duchem w chwili chrztu w Jordanie. Idący w mocy Ducha na pustynię, aby nauczyć nas walczyć z pokusami Złego. Działający cuda i nauczający mocą tego samego Ducha. I w końcu oddający Ducha podczas umierania na krzyżu. A Duch, który towarzyszy nam od dnia naszego Chrztu św., przypomina wszystko, co Jezus przeżył i czego nauczał. Kształtuje w nas Jego myśli, uczucia i postawy, abyśmy stawali się coraz bardziej podobni do Syna. Duch woła w nas: „Abba – Ojcze!”, abyśmy w naszych sercach przeżywali synowską miłość ku Bogu. Bóg tak bardzo umiłował świat! Ten świat, który nas często zawodzi, przeraża, zniechęca Bóg miłuje do oddania samego Siebie. Abyśmy nie bali się razem z Nim we wspólnocie dawać siebie i zmieniać oblicze tej ziemi. Pragnieniem Boga jest bowiem zbawiać, ocalać, ratować a nie potępiać czy niszczyć. Bóg jest cały, jedynie, nieskończenie Miłością (1J 4,16).
opr. ks. Andrzej Jakielski
fot/brewiarz.pl