Mszę św. rozpoczynamy od znaku krzyża. Za każdym razem, gdy wykonujemy ten znak i wymawiamy słowa, wchodzimy w tajemnicę Trójcy Przenajświętszej. Dlatego jest ważne, aby znak krzyża czynić świadomie i z uwagą, słysząc słowa, które wypowiadamy. Jest to jednocześnie najkrótsza i najpiękniejsza modlitwa. Wyznanie wiary w Boga w Trójcy Jedynego!
UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ
27 maja 2018 r.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta: Boże Ojcze, Ty zesłałeś na świat Twojego Syna, Słowo Prawdy, i Ducha Uświęciciela, aby objawić ludziom tajemnicę Bożego życia; † spraw, abyśmy wyznając prawdziwą wiarę, * uznawali Jedność Osób Bożych w potędze ich działania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 4,32-34.39-40)
Gdy ktoś mnie zapyta: „W jakiego Boga wierzysz?”, to co odpowiem? Wtedy z dumą mogę odpowiedzieć: „Wierzę w Boga w Trójcy Jedynego. Ojca i Syna, i Ducha Świętego!”. Taki jest nasz Bóg. Człowiek nie mógłby Go wymyśleć, bo „po ludzku” to jest absurd. To przewyższa ludzki rozum i napełnia nas bojaźnią Bożą. Czyli zachwytem nad tajemnicą Bożej obecności w naszym życiu.
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz tak powiedział do ludu: «Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą od dnia, gdy Bóg stworzył na ziemi człowieka, czy zaszedł taki wypadek od jednego krańca niebios do drugiego jak ten lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywym? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił twój Pan Bóg w Egipcie na twoich oczach? Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić, by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, twój Bóg».
PSALM (Ps 33,4-5.6 i 9.18-19.20 i 22)
Pan Bóg objawił narodowi Izraela, że jest Bogiem jedynym. A Izrael narodem wybranym. Teraz my także jesteśmy narodem wybranym, któremu Bóg odkrył kolejny etap swego objawienia. O tym, że jest On Bogiem jedynym w Trzech Osobach. I napełnił nas poczuciem bezpieczeństwa, ponieważ przebywamy we wspólnocie Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.
Słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania. On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski. Ref.
Przez słowo Pana powstały niebiosa, *
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego. Bo przemówił i wszystko się stało, *
sam rozkazał i zaczęło istnieć. Ref.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy czekają na Jego łaskę, aby ocalił ich życie od śmierci * i żywił ich w czasie głodu. Ref.
Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą. Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *
według nadziei, którą pokładamy w Tobie. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8,14-17)
Duch Święty pozwala nam odkryć Boga jako Ojca. Wtedy czujemy się Jego dziećmi. Ta świadomość prowadzi nas również do odkrycia na nowo Jezusa Chrystusa. I wtedy nasze życie staje się podobne do życia Pana Jezusa. Czyli przechodzimy przez cierpienie i zdążamy do chwały nieba!
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!». Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ap 1,8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, Bogu, który jest i który był, i który przychodzi. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 28,16-20)
Pan Jezus, posyłając uczniów, daje im swą władzę. W ten sposób Chrystus zaczyna budowanie Kościoła. Uczniowie będą otwierać drzwi tego Kościoła każdemu, kto przyjmie chrzest święty. A potem będą ich prowadzić dalej przez słowo Boże. I tak jest do dzisiaj. I tak będzie do końca świata. Kościół żyje i odnawia się w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam, gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».
Rozważanie:
Nadszedł czas pożegnania uczniów z Panem Jezusem, który odchodzi do Ojca. Przychodzą do Niego, widzą Go i oddają Mu pokłon. Ewangelista zauważa, że „Niektórzy jednak wątpili”. Ich wiara była krucha i chwiejna, podobnie jak nasza!
Jezusowi to jednak nie przeszkadza, aby uczniów obdarzyć misją. Misja jest bowiem darmowym darem Pana Boga. Włączeniem w Jego władzę służenia innym. Na misję nie można sobie „zasłużyć”. Ją można przyjąć w duchu wdzięczności i zawierzenia. Dopiero przyjęta misja, potwierdzona darem Ducha Świętego, czyni z uczniów prawdziwych apostołów, pokornie i odważnie niosących wszędzie orędzie Ewangelii i łaskę chrztu świętego.
Dzieło ewangelizacji to wprowadzanie innych w życiodajną relację miłości Trójcy Świętej! To dar i misja, którą każdy z nas otrzymał w chrzcie świętym! Duch Święty ukazuje nam przez słowo Boże i sakramenty piękno Chrystusa i czyni nas podobnymi do Niego. Stając się coraz bardziej podobnymi do Jezusa w miłości, naszym życiem głosimy innym prawdę o Ojcu. Jednak i my – podobnie jak uczniowie – mamy momenty zwątpienia. Dlatego Bóg obdarował nas wspólnotą, podobnie jak On sam jest Wspólnotą Miłości! To we wspólnocie Kościoła możemy odnaleźć umocnienie w wierze, wsparcie w chwilach zwątpień i poszukiwań, zrozumienie, świadectwo życia, modlitwę, braterskie upomnienie, radość bycia razem. My bardzo potrzebujemy wspólnoty, lecz i wspólnota bardzo potrzebuje nas! Naszego zaangażowania, bezinteresowności, odważnego świadczenia, wzajemnej służby.
flickr.com/Waiting For The Word (CC BY 2.0)