Dzisiejsze święto kończy okres Bożego Narodzenia. Chrystus jako dorosły mężczyzna przychodzi na brzeg Jordanu, aby z rąk Jana Chrzciciela przyjąć chrzest. Nie musiał tego czynić, gdyż był bez grzechu, a zatem nie potrzebował oczyszczenia. Jezus, przyjmując chrzest, uświęca swoją obecnością wody Jordanu, a przez to samą wodę, która posłuży Kościołowi do udzielania sakramentu chrztu świętego. W tym dniu wspomnijmy również nasz chrzest, przez który staliśmy się członkami Ciała Chrystusowego, czyli Kościoła, i otrzymaliśmy dar nowego życia.
NIEDZIELA CHRZTU PAŃSKIEGO
7.01.2018
Kolekta: Wszechmogący, wieczny Boże, po chrzcie w Jordanie uroczyście ogłosiłeś, † że Chrystus, na którego zstąpił Duch Święty, jest Twoim umiłowanym Synem, * spraw, aby Twoje przybrane dzieci, odrodzone z wody i Ducha Świętego, zawsze żyły w Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 42,1-4.6-7)
W proroctwie Izajasza chrześcijanie rozpoznają zapowiedź przyjścia Jezusa Sługi, którego Bóg umiłował i posłał. W opisie tym są skupione wszystkie najgłębsze pragnienia, tęsknoty, potrzeby i nadzieje Izraela. Ich wypełnieniem jest Jezus Chrystus.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan:
«Oto mój Sługa, którego podtrzymuję,
Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął;
On przyniesie narodom Prawo.
Nie będzie wołał ni podnosił głosu,
nie da słyszeć krzyku swego na dworze.
Nie złamie trzciny nadłamanej,
nie zagasi knotka o nikłym płomyku.
On z mocą ogłosi Prawo,
nie zniechęci się ani nie załamie,
aż utrwali Prawo na ziemi,
a Jego pouczenia wyczekują wyspy.
Ja, Pan, powołałem Cię słusznie,
ująłem Cię za rękę i ukształtowałem,
ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi,
światłością dla narodów,
abyś otworzył oczy niewidomym,
ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców,
z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».
PSALM (Ps 29,1-2.3ac-4.3b i 9b-10)
Dla ludzi żyjących w czasach biblijnych wody morskie były ucieleśnieniem chaosu zagrażającemu pięknu i harmonii stworzenia. Szalejąca burza, pełna grzmotów i silnego wiatru, wyraża potężną moc Boga. On rzeczywiście panuje nad wodami, czyli nad całym światem, także tym dzikim i niebezpiecznym dla człowieka.
Refren: Pan ześle pokój swojemu ludowi.
Oddajcie Panu, synowie Boży, *
oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie chwałę Jego imieniu, *
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana. Ref.
Ponad wodami głos Pański, *
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny, *
głos Pana pełen dostojeństwa. Ref.
Zagrzmiał Bóg majestatu, *
a w świątyni Jego wszyscy wołają: «Chwała!».
Pan zasiadł nad potopem, *
Pan jako Król zasiada na wieki. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Dz 10,34-38)
Dokonując chrztu pogańskiego setnika Korneliusza, św. Piotr wygłasza mowę, w której – odwołując się do wydarzenia chrztu Jezusa w Jordanie oraz namaszczenia Go Duchem Świętym i mocą – potwierdza powszechny charakter zbawienia. Bóg – podkreśla Apostoł – który nie ma względu na osoby, pragnie wszystkich ludzi bez wyjątku obdarzyć swoją łaską.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.
Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 9,6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 1,6b-11)
Jan Chrzciciel wie, że Jezus nie potrzebuje chrztu. Zbawiciel jednak nalega, gdyż przez chrzest Janowy pragnie pokazać, że stał się we wszystkim jednym z nas. Taka jest też wola Ojca, potwierdzona objawieniem się chwały Bożej. Głos z niebios wyraźnie wskazuje na Jezusa jako umiłowanego Syna, któremu winniśmy posłuszeństwo jako Chrystusowi – Bogu.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jan Chrzciciel tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».
W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili, gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
Rozważanie:
Każdy z nas zapewne ma wiele skojarzeń związanych z rybą. Dla niektórych to produkt, z którego można przyrządzić wyśmienite danie. Ktoś inny powie, że jest to jeden ze znaków zodiaku. My, chrześcijanie powiemy, że jesteśmy rybami, które Jezus zagrania do sieci królestwa Bożego.
Ewangelia przenosi nas dzisiaj nad rzekę Jordan. Tutaj Jan udziela chrztu Izraelitom. Nad brzegiem tłumnie gromadzą się ludzie. Kolejno wchodzą oni do rzeki, wyznając swoje winy. Pośród nich jest Jezus. Chociaż sam nie potrzebował oczyszczenia, to jednak pokornie zajął miejsce w kolejce.
Kiedy wyszedł z wody, stała się rzecz niesłychana. Nad Jezusem otwarło się niebo i dał się słyszeć głos samego Boga: „Tyś jest mój Syn umiłowany”. Bóg w pewnym sensie „wyłowił” Jezusa z tłumu grzeszników i nazwał Go swoim ukochanym Synem.
Chrzest Jezusa powinien przywodzić na myśl nasz własny chrzest. Większość z nas była wtedy nieświadoma tego wydarzenia. O jego skutkach poucza nas dzisiejsza Ewangelia.
Święty chrzest „wyławia” nas z grzesznego świata. Człowiek „pływa” pośród zepsucia. Nie jest to jego środowisko naturalne. Bóg o tym doskonale wie, dlatego ratuje nas przez chrzest. Nadaje nam nowe imię oraz nazywa przybranymi dziećmi. Nad każdym z nas rozbrzmiewa głos Boga: „Tyś jesteś moim dzieckiem umiłowanym”.
Gdy tylko poczujesz, że pływasz w grzechu dzisiejszego świata, pozwól wyłowić się Bogu. Uświadom sobie łaskę, którą Bóg obdarzył cię w chrzcie świętym. Łaska ta dała ci nowe życie. Ona obdarzyła godnością dziecka Bożego. Pozwól zagarniać się Bogu w sieć Jego królestwa.
Fot. flickr.com/Waiting for The Word (CC BY 2.0, changes made)