Znać, akceptować i być wiernym „Zasadom Domowego Kościoła”

W duchu odpowiedzialności i służby…

Mijający rok pracy formacyjnej, tak różny i wyjątkowy pod wieloma względami, kierował nasze myśli i serca ku dojrzałości. Spoglądaliśmy na tę dojrzałość w różnych wymiarach: od dojrzałości w wierze i modlitwie, poprzez dojrzałość w miłości, małżeństwie i rodzinie, aż po dojrzałość w cierpieniu i umieraniu. Wyrazem dojrzałości każdej osoby, ale także wspólnoty, jest służba. Założyciel naszego Ruchu, ks. Franciszek Blachnicki, wskazywał, że „istotnym elementem dojrzałości chrześcijańskiej jest poczucie odpowiedzialności za innych we wspólnocie. A więc to, co się wiąże z pojęciami «diakonia» i «misja». Na każdym etapie życia chrześcijańskiego musi występować ten element: nie możemy wystarczyć tylko sobie, ale czujemy się odpowiedzialni. Jest to postawa diakonijna”.

W ramach tej odpowiedzialności jako krąg centralny podjęliśmy prace nad „Zasadami Domowego Kościoła”. Od 2006 roku, kiedy „Zasady DK” zostały zatwierdzone na czas nieokreślony, liczba kręgów prawie się podwoiła (2006 r. – 2 736 kręgów/ 23 723 osób; obecnie – ok. 5 100 kręgów/ 42 000 osób). Poprzez rekolekcje formacji podstawowej, rekolekcje dla par rejonowych i diecezjalnych, sesje o pilotowaniu kręgów, rekolekcje dla małżonków i kapłanów przygotowujące do posługi na rekolekcjach (ORDR I i II stopnia) wzrosła wśród małżonków i kapłanów świadomość drogi formacji, charyzmatu i tożsamości Domowego Kościoła. Pojawiało się coraz więcej głosów różnych osób, które wskazywały, że pewne zapisy znajdujące się w „Zasadach Domowego Kościoła” należy doprecyzować, dopracować lub uprościć. Takie działania są naturalnym elementem rozwoju każdej wspólnoty (w 2023 roku Domowy Kościół będzie świętował złoty jubileusz). Każde zmiany, zarówno w materiałach formacyjnych, jak i w „Zasadach DK” są owocem wzrostu i rozwoju wspólnoty – wszystko powstawało i powstaje z życia oraz przez to życie jest weryfikowane.

Charyzmat Domowego Kościoła, jego tożsamość i istota, nie zmienia się i nie może się zmienić, bowiem pozostawił nam go nasz Założyciel, celem realizowania drogi formacji.

Trochę historii…

Warto pamiętać, że obecny kształt „Zasad Domowego Kościoła” nie jest ani pierwszym, ani z pewnością ostatnim. Podwaliny „Zasad Domowego Kościoła” dał założyciel naszego Ruchu, czcigodny sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, który na przełomie 1973/74 r. opracował „Program Ruchu Wspólnot Rodzinnych w ramach Ruchu Żywego Kościoła”. Ten pierwszy dokument był przede wszystkim opisem teologiczno-formacyjnym, zawierającym podstawy duchowe Domowego Kościoła. Tak również i dziś warto spoglądać na „Zasady DK” – nie tyle jak na dokument prawny, ale jak na tekst pokazujący naszą drogę formacji, naszą tożsamość.

W kolejnych latach uzupełniono ten pierwszy tekst i włączono go do podręcznika Oazy Nowego Życia I stopnia dla rodzin. Poszerzony o zarys struktury DK i opis posługi kapłanów oraz par animatorskich został opublikowany w 17. numerze „Domowego Kościoła. Listu do wspólnot rodzinnych”. Dziś z tym tekstem możemy się zapoznać sięgając po zbiorowe wydanie pierwszych numerów „Domowego Kościoła. Listu do wspólnot rodzinnych” redagowanych przez Założyciela.

Księdzu Franciszkowi Blachnickiemu zależało, aby „Zasady DK” miały aprobatę odpowiednich władz kościelnych, dlatego przebywając już na emigracji w Carlsbergu prosił małżonków, by rozpoczęli pracę nad „Zasadami DK” w celu ich zatwierdzenia. Na życzenie Założyciela powstał roboczy dokument „Zasady Ruchu Kościoła Domowego – Wspólnot Rodzinnych Ruchu Światło-Życie”, nad którym pracę podjął krąg centralny. Efektem tego było przedstawienie w 1986 r. Komisji KEP ds. Rodzin przygotowanych „Zasad DK” i ich zatwierdzenie ad experimentum na okres 5 lat. Równolegle trwały prace nad doprecyzowaniem zapisów i weryfikowaniem wprowadzania ich w życie. W 1990 r. poprawioną wersję „Zasad DK” przedstawiono Komisji KEP ds. Rodzin.

Kolejne lata to czas pracy nad statutem Stowarzyszenia „Diakonia Ruchu Światło-Życie” oraz nad kolejną wersją „Zasad DK”. Rezultatem wielu rozmów, spotkań oraz wniosków wynikających z wprowadzenia „Zasad DK” w diecezjach, była wersja zatwierdzona na czas nieokreślony w 2006 roku.

Ostatnie zmiany miały miejsce w 2014 roku i odnosiły się do dwóch punktów określających sposób wyborów kapłanów oraz małżeństw odpowiedzialnych. Jednocześnie przewodniczący KEP, arcybiskup Stanisław Gądecki, w swoim słowie wskazywał wówczas, że „księża biskupi zauważają potrzebę dalszego dialogu nad zmianą aktualnych Zasad”. Tę potrzebę zmian także zauważali odpowiedzialni Domowego Kościoła, dlatego ponad dwa lata temu zostały rozpoczęte prace, których celem było przyjrzenie się zapisom całych „Zasad Domowego Kościoła”. Dokument zatwierdzony 11 czerwca 2021 r. uwzględnia propozycje zmian odpowiedzialnych Domowego Kościoła (kręgu centralnego i par diecezjalnych), moderatora generalnego Ruchu Światło-Życie oraz Rady Prawnej Konferencji Episkopatu Polski.

Kierunki zmian…

Najistotniejsze zmiany w „Zasadach DK” zatwierdzonych 11 czerwca 2021 r.:

• Wyodrębniono rozdziały dotyczące drogi formacji, rozwoju Domowego Kościoła poza granicami Polski oraz odpowiedzialności materialnej za wspólnotę, stąd obecne „Zasady DK” mają osiem rozdziałów.
• W rozdziale drugim ukazującym cele, zadania i metody działania DK nazwę zobowiązania „regularne spotkanie ze słowem Bożym” zamieniono na „regularne studium Pisma Świętego”. Dotychczasowe sformułowanie nie wyrażało istoty, budziło wątpliwości oraz było mylone z zobowiązaniem „Namiot Spotkania”. Po tej zmianie i przyjrzeniu się istocie tego zobowiązania łatwiej będzie je realizować i nim się dzielić. W zobowiązaniu „Namiot Spotkania” chodzi o modlitwę jako odpowiedź na słowo Boże, a w zobowiązaniu „regularne studium Pisma Świętego” ważne jest poznawanie słowa Bożego i jego pogłębiona lektura. Szerszy opis tego zobowiązania znajduje się w materiałach formacyjnych pierwszego roku pracy. Zachęcamy do sięgnięcia po wskazaną pozycję.
• W rozdziale trzecim, w ramach opisu drogi formacji, jasno wyodrębniono trzy jej etapy (ewangelizacji i pilotowania, deuterokatechumenatu oraz mistagogii) z pokazaniem ich celów. Każdemu etapowi podporządkowano także typy rekolekcji oraz materiały do pracy w ciągu roku formacyjnego. Zostały także uszczegółowione kwestie dotyczące rekolekcji tematycznych.
• Rozdział dotyczący struktury DK (obecnie piąty) został uporządkowany w taki sposób, by w jednym miejscu znalazło się wszystko, co dotyczy poszczególnych szczebli tej struktury (osoby tworzące krąg na danym szczeblu, zadania i wybory pary odpowiedzialnej danego szczebla oraz kapłana). Doprecyzowano zadania pary pilotującej oraz kwestie dotyczące par łącznikowych. Dopisane zadania przy niektórych parach odpowiedzialnych to nie dodatkowa posługa, ale wskazanie tego, co realnie i tak stanowiło zadanie posługujących. Uproszczono procedurę wyborów pary diecezjalnej, filialnej i krajowej.
• Rozdział poświęcony odpowiedzialności materialnej zawiera kwestie dotyczące składki oraz Centralnego Domu Rekolekcyjnego Domowego Kościoła w Krościenku.

Wejść w głąb…

Do tegorocznego listu kręgu centralnego zostają załączone „Zasady Domowego Kościoła”. Zachęcamy i zapraszamy wszystkich małżonków i kapłanów do wnikliwego zapoznania się z tym dokumentem po to, by coraz głębiej odkrywać tożsamość wspólnoty, w którą się włączyliśmy i w której posługujemy.

„Zasady Domowego Kościoła” mają nam pomóc w codzienności, dlatego ważne jest poznanie ich, zaakceptowanie i bycie im wiernym (por. punkt 32 „Zasad DK”). Nie rozwiążą one wszystkich kwestii, szczegółowych problemów, na jakie kiedykolwiek natrafimy, ale ukazują kierunek i zachęcają do dalszych poszukiwań w materiałach formacyjnych Ruchu oraz w tekstach Założyciela.

W planach jest przygotowanie i wydanie komentarza do „Zasad Domowego Kościoła”, który pomoże zrozumieć zapisy niektórych punktów. Podstawowym dokumentem pozostają jednak zawsze „Zasady Domowego Kościoła”. Niech one mobilizują nas do wchodzenia coraz głębiej w formację ukazującą piękną drogę do świętości, której źródłem jest sakrament małżeństwa. Pomocą na tej drodze z pewnością mogą być także tegoroczne tematy miesięcznych spotkań kręgów. Ci, którzy już zakończyli II rok pracy, będą mieli okazję, w ramach trwającego Roku Rodziny, do odkrywania radości miłości małżeńskiej, czyli tego, co stanowi fundament naszej formacji.

Czcigodny sługo Boży, ks. Franciszku, wstawiaj się za nami i pomagaj żyć charyzmatem, który nam pozostawiłeś.

krąg centralny Domowego Kościoła:

Katarzyna i Paweł Maciejewscy – para krajowa DK

ks. Krzysztof Łapiński – moderator krajowy DK

Iwona i Andrzej Bernachowie – para filialna krakowska

Beata i Jarosław Bernatowiczowie – para filialna warszawska

Jolanta i Krzysztof Gawinowie – para filialna śląska

Monika i Jarosław Kołodziejczykowie – para filialna lubelska

Dorota i Jacek Skowrońscy – para filialna pelplińska

Jolanta i Piotr Soroka – para filialna poznańska

Renata i Dariusz Borkowscy – skarbnicy DK

Elżbieta Kozyra i Maria Różycka – sekretariat DK

Krościenko, wspomnienie św. Maksymiliana Kolbego, patrona KWC, 14 sierpnia 2021 r.