Zamieszczamy kilka słów o poszczególnych rekolekcjach formacyjnych, które były organizowane przez naszą wspólnotę diecezjalną w czasie tegorocznych rekolekcji letnich. Ponadto zapraszamy do obejrzenia kilku zdjęć z tych wyjazdów.
OAZA I stopnia w Nowej Wsi Szlacheckiej
Rekolekcje Oazowe, w których uczestniczyło 18 małżeństw z dziećmi (w tym 4 pary animatorów), były dla nas wszystkich czasem intensywnej formacji duchowo-intelektualnej. Uczestniczyły w nich w zdecydowanej większości młode małżeństwa. Zapracowani w ciągu roku małżonkowie mogli być ze sobą i swoimi dziećmi bardziej intensywnie niż czasie wykonywania pracy zawodowej. Jako że formacja oazowa jest wymagająca, co w czasie rekolekcji wyraża się także w bardzo bogatym programie dnia, rodziny miały sporo czasu, by po intensywnym formacyjnie i modlitewnie przedpołudniu, od obiadu aż do późnego popołudnia mieć czas na aktywny odpoczynek oraz przebywanie z dziećmi.
Formację małżonków umożliwiała w czasie rekolekcji diakonia wychowawcza, składająca się z 4 osób, w tym dwóch seminarzystów, co przy liczbie około 30 dzieci miało swój głęboki sens. Seminarzyści oprócz bycia z dziećmi i paniami organizującymi im zajęcia (diakonia wychowawcza), angażowali się także w przygotowanie i prowadzenie w czasie każdej Eucharystii dialogu po Ewangelii, by i najmłodsi mogli uczestniczyć we Mszy św. bardziej aktywnie i świadomie. W ten sposób przyszli księża uczyli się trudnej sztuki docierania do najmłodszych. Ufamy, że zaowocuje to w ich przyszłej pracy duszpasterskiej.
Jak każde rekolekcje oazowe I stopnia także i nasze miały charakter ewangelizacyjno-katechumenalny. Niektóre małżeństwa, chociaż już kiedyś w oazie młodzieżowej dokonały osobistego i świadomego wyboru Jezusa Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela, dawały świadectwo, że to ponowione przyjęcie Go na naszych rekolekcjach miało nową jakość i głębię.
Jak zawsze podczas Oazy Rodzin niektóre małżeństwa przyjechały na nią w nadziei na zażegnanie większego czy mniejszego kryzysu w swoim małżeństwie. Ich świadectwo w godzinie świadectw pokazało, że Pan ich tymi rekolekcjami obdarzył dla ocalenia i wzrostu ich wzajemnej miłości i jedności.
Realizowany program Oazy Rodzin I stopnia, bez przeciążania nocnymi Polaków rozmowami i dodatkowymi – przy i tak bogatej gamie nabożeństw tego stopnia Oazy – aktami indywidualnej oraz grupowej pobożności, jest i pozostaje najlepszym i sprawdzonym źródłem rozwoju i wzrastania ich duchowości małżeńskiej. Zapewnia ona przez to owocowanie sakramentu małżeństwa w życiu osobistym każdego z małżonków z osobna i wspólnie oraz w każdej chrześcijańskiej Rodzinie, by mogła przeżywać każdego dnia przymierze małżeńskie jako Kościół Domowy (FC 44).
o. Zdzisław Pietkiewicz
OAZA II stopnia w Rycerce Górnej
W Rycerce Górnej, w diecezji bielsko-żywieckiej, w domu rekolekcyjnym Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła w dniach od 27 czerwca do 13 lipca 2017 r. odbyły się rekolekcje formacyjne OAZA IIo dla rodzin z Domowego Kościoła, zorganizowana przez DK diecezji toruńskiej.
W rekolekcjach uczestniczyło 21 małżeństw. Moderatorem rekolekcji był ks. Dariusz Aniołkowski, a parą moderatorską byli niżej podpisani. W diakonii posługiwali również: Kasia i Marek Kalczyńscy, Krysia i Marek Sak jako pary animatorskie, muzycznie posługiwali Agnieszka i Michał Witki. Zaś w diakonii wychowawczej dla 7 dzieci posługiwali Małgosia i Jacek Olszewscy oraz kleryk Adrian Figurski, który posługiwał prowadząc szkołę liturgiczną.
Nasz skład zasiliły małżeństwa z następujących diecezji: toruńska – 10 + diakonia 5, gdańska – 2, krakowska – 1, rzeszowska – 1, warszawska – 1. Przeżyliśmy cudowny Dzień Wspólnoty razem z 7 innymi małymi Oazami w Koniakowie, gdzie mogliśmy zobaczyć bogactwo naszej Dużej Oazy oraz sposoby formacji duchowej naszych dzieci w ramach Ruchu Światło-Życie.
Jednym z wielu owoców tych rekolekcji było to, że 15 osób, w tym 6 małżeństw, podpisało deklarację Krucjaty Wyzwolenia Człowieka . Dziękujemy Bogu za ten czas, za to, że zsyłał na nas wszystkich swojego Ducha i swoją Moc, którą umocnieni radośni wróciliśmy do swoich domów.
Ula i Zdzisław Więcek
OAZA III stopnia w Nysie
Oaza Rodzin III stopnia odbyła się w dniach od 16 lipca do 2 sierpnia 2017 w ośrodku rekolekcyjnym ojców werbistów „Dom Dobrego Pasterza” w Nysie . W rekolekcjach uczestniczyło 15 małżeństw z dziećmi (26 dzieci). Naszą Oazę poprowadził ojciec redemptorysta Krzysztof Stankowski. Posługę diakoni muzycznej podjęła Małgorzata Rebajn, zaś dziećmi opiekowały się Eliza, Justyna i Małgosia Sadowska. Był też z nami kleryk Adrian. Rekolekcje te przeżywaliśmy w znakach:
– Maryi: codziennie spotykaliśmy się z Maryją na modlitwie różańcowej, wsłuchując się w to co mówią o Niej dokumenty Kościoła oraz przemyślenia ks. Blachnickiego;
– świątyni: codziennie nawiedzaliśmy kościoły przeżywając każde nasze statio pod innym znakiem oraz poznawaliśmy kościoły rzymskie oglądając o nich filmy;
– żywego Kościoła: spotykając się z ośmioma wspólnotami zakonnymi, mieliśmy okazje gościć ojca werbistę zanim ten wyruszył na kolejną misję, wysłuchaliśmy opowieści o jego posłudze w Papui Nowej Gwinei. Swoim świadectwem podzieliły się siostry z Neokatechumenatu. Beata i Grzegorz opowiedzieli o podjętej abstynencji, a także wprowadzili nas w temat Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (członkostwo podpisało 6 osób);
– małej wspólnoty: na spotkaniach w kręgu i codziennym dialogu odkrywaliśmy, jak powinna wyglądać miłość, do której wzywa nas Chrystus oraz zobaczyliśmy, że jesteśmy niedoskonali i tylko z Chrystusem możemy iść dalej. Szukaliśmy swojego miejsca w Kościele i we wspólnocie. Niektóre małżeństwa deklarowały się podjąć posługę we wspólnocie, inne w parafiach.
Odkrywaliśmy piękno modlitwy liturgią godzin (godzina czytań, jutrznia, nieszpory). Przeżywaliśmy Drogę Światła idąc ulicami Nysy. Wyjście z krzyżem i światłem było dla nas odkryciem i doświadczeniem, które pokazało, że nie powinniśmy wstydzić się wyznawanej przez nas wiary, ale ją odważnie okazywać, bo to daje odwagę innym w jej wyznawaniu. O tym świadczyły zachowania mijanych ludzi, którzy nas pozdrawiali, a nawet niektóre osoby chętnie przyłączyły się do naszej modlitwy.
Rekolekcje te pozwoliły nam spojrzeć na Kościół jako wspaniałą, żywą budowlę duchową, w której Chrystus był i jest wciąż obecny, wciąż troszcząc się o swój Kościół.
Maria Andrzej Kowalik
