Gdy Jezus nauczał, czynił cuda i uzdrawiał, przychodziły do Niego tłumy ludzi. Chcieli być blisko, zobaczyć, dotknąć Go. My dzisiaj jesteśmy podobni do tamtych ludzi. Zmieniły się tylko czasy i świat się zmienił. Jezus jest jednak wciąż taki sam. Ciągle naucza, czyni cuda, uzdrawia. Odbywa się to podczas każdej Mszy Świętej. Trzeba tylko przyjść i wierzyć.
LITURGIA SŁOWA
Kolekta:Wszechmogący, wieczny Boże, Ty rządzisz niebem i ziemią, †wysłuchaj łaskawie prośby swojego ludu *i obdarz nasze czasy swoim pokojem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE(Iz 49,3.5-6)
Pan Bóg uczynił z Izraela swój naród wybrany. Obecnie każdy z nas przez chrzest św. i wiarę w Jezusa należy do narodu wybranego – Kościoła. W Ewangelii została nam dana pełnia Bożego objawienia. Przyjęliśmy ten dar, a naszym zadaniem jest przekazać Dobrą Nowinę dalej. Każdy chrześcijanin jest misjonarzem. Przykładem działalności misjonarskiej, którą każdy zna, jest nasza rodzina. Rodzice przekazują dzieciom dar wiary, aby one poniosły go dalej.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Pan rzekł do mnie: «Tyś sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię».
Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela.
I mówił: «To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».
PSALM(Ps 40,2 i 4ab.7-8a.8b-9.10)
Pan Jezus w swoim nauczaniu nieustannie podkreślał, że przyszedł, aby wykonać wolę Ojca. Przez to pokazywał swoją jedność z Ojcem, czyli jedność Trójcy Przenajświętszej. Tam, gdzie działa Syn, tam też działa Ojciec i Duch Święty. Każdy z nas jest wezwany, aby szukać woli Boga i ją pełnić. Gdy wypełniamy wolę Bożą, jesteśmy w jedności z Ojcem i Synem, i Duchem Świętym.
Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.
Z nadzieją czekałem na Pana, †
a On się pochylił nade mną *
i wysłuchał mego wołania.
Włożył mi w usta pieśń nową1, *
śpiew dla naszego Boga. Ref.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
ale otworzyłeś mi uszy2.
Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę. Ref.
W zwoju księgi jest o mnie napisane: †
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje prawo mieszka w moim sercu».
Głosiłem Twą sprawiedliwość
w wielkim zgromadzeniu *
i nie powściągałem warg moich,
o czym Ty wiesz, Panie. Ref.
DRUGIE CZYTANIE(1Kor 1,1-3)
Chrześcijanie obecnie są podzieleni, jest to rana dotykająca nas wszystkich. Zadaniem każdego wierzącego w Chrystusa jest szukanie tego, co nas łączy, a nie tylko tego, co nas dzieli. Z protestantami i prawosławnymi chrześcijanami łączy nas sakrament chrztu świętego. Wszyscy zostaliśmy „uświęceni w Chrystusie i powołani do świętości”. To powołanie realizujemy też przez budowanie jedności między chrześcijanami. Tak, jak jest to obecnie możliwe.
Początek Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes3, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana.
Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 1,14.12b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowo stało się ciałem i zamieszkało
między nami.
Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc,
aby się stali dziećmi Bożymi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(J 1,29-34)
Jan Chrzciciel jest przykładem człowieka, którego Pan Bóg obdarzył szczególnym powołaniem. Nie założył on rodziny, nie był uczniem Jezusa. Bóg dał mu zadanie przygotowania narodu Izraela do przyjęcia Chrystusa. Takim powołaniem Bóg obdarza ludzi także dziś. Ktoś, kto nie założył rodziny, nie poszedł drogą kapłaństwa czy życia zakonnego – taki człowiek ma szczególne powołanie od Boga, trzeba je rozpoznać.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».
Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”.
Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».
Rozważanie:Opowiadaj o Bogu, w którego wierzysz – tak można oddać treść dzisiejszej liturgii słowa. „Ja to ujrzałem i daję świadectwo” – powie dzisiaj do nas św. Jan Ewangelista. Dzisiejsze czytania wskazują na to, że jesteśmy nie tylko wybrani, lecz również posłani. Dzięki ludziom, którzy to zrozumieli, my też kiedyś usłyszeliśmy Dobrą Nowinę i przyjęliśmy wiarę. Może dajemy o niej świadectwo, jak tylko potrafimy, w naszej rodzinie, wśród znajomych i przyjaciół. To już w pewnym sensie jest odwaga. Ale słowo Boże – zawsze wymagające więcej i więcej, mówi dzisiaj do Proroka: „To zbyt mało!”. W odniesieniu do nas można to odczytać tak: „To za mało, jeśli jesteś przyzwoitym człowiekiem i chrześcijaninem w swoim zamkniętym, wąskim gronie, ja chcę Cię posłać do obcych, może powinieneś sam do nich wyjść, do tych, którzy nie są Ci bliscy, mają inne obyczaje, może nawet mówią innym językiem, a może bywają niemili, niesympatyczni, nawet niebezpieczni. Idź do nich”. Tak właśnie Bóg posłał św. Pawła, który mówi o sobie „powołany na apostoła Jezusa Chrystusa”. Zresztą do takiego „obcego” i „niechętnego” świata, do ludzi niesympatycznych i wrogich Bóg posłał swojego Syna.
opr. ks. Andrzej Jakielski